Browsing by Author "Erseven, Cansu"
Now showing 1 - 3 of 3
- Results Per Page
- Sort Options
Publication Evaluation of choroidal thickness in children with type 1 diabetes: The role of optical coherence tomography in diabetic retinopathy screening(Japanese Soc Pediatric Endocrinology, 2021-01-01) Ermerak, Basak Can; Yalcinbayir, Ozgur; YALÇINBAYIR, ÖZGÜR; Eren, Erdal; EREN, ERDAL; Erseven, Cansu; Sobu, Elif; Yucel, Ahmet Ali; YÜCEL, AHMET ALİ; Bursa Uludağ Üniversitesi/Tıp Fakültesi/Oftalmoloji Anabilim Dalı.; Bursa Uludağ Üniversitesi/Tıp Fakültesi/Endokrinoloji Anabilim Dalı.; 0000-0002-7311-5277; 0000-0002-1684-1053; JAC-9459-2023; AAH-6226-2021; IYJ-9408-2023; GSN-9730-2022; AAH-6625-2021The present study aimed to evaluate choroidal changes and alternations within the structure of the retina prior to visible morphologic signs of diabetic retinopathy (DR) in pediatric type 1 diabetes (T1D) cases. Two hundred and six eyes of 103 pediatric patients with T1D without DR and 88 eyes of 44 healthy controls were enrolled. They underwent a comprehensive ophthalmic examination and optical coherence tomography evaluation. Choroidal thickness (ChT) measurements were performed manually on macular and peripapillary regions. There was no significant difference between the two groups in terms of age, intraocular pressure, and axial length (p > 0.05). ChT measurements of subfoveal, nasal, and temporal macula were slightly thinner in the diabetic group, and no statistical significance was found (p = 0.835, p = 0.305, and p = 0.054, respectively). Peripapillary ChT of eight sectors were also thinner in T1D; however, superonasal, nasal, inferonasal, and inferior sector values were significantly different (p = 0.010, p = 0.020, p = 0.019, and p = 0.018, respectively). In conclusion; this study demonstrated evidence of peripapillary choroidal thinning in pediatric diabetic patients without visible signs of retinopathy.Item İris arkasına intraoküler lens implantasyonu sonuçlarımız(Uludağ Üniversitesi, 2017) Erseven, Cansu; Baykara, Mehmet; Uludağ Üniversitesi/Tıp Fakültesi/Göz Hastalıkları Anabilim Dalı.Amaç: Birincil veya ikincil olarak iris arkasına iris kıskaçlı lens (İKL) implantasyonu uygulanan hastaların klinik ve cerrahi sonuçlarının değerlendirilmesi. Gereç ve Yöntem: Çalışmaya Uludağ Üniversitesi Göz Kliniğinde Kasım 2008-Aralık 2015 arasında iris arkasına İKL implantasyonu uygulanan 99 hastanın 101 gözü dahil edildi. Dosyalar geriye dönük olarak incelendi, eksik veri kaydı olan hastalar çalışma dışı bırakıldı. Olguların yaşı, cinsiyeti, ameliyat endikasyonları, travma öyküsü, uygulanan cerrahi işlem, ameliyat öncesi (AÖ) ve sonrası (AS) sferik eşdeğer (SE), en iyi düzeltilmiş görme keskinliği (EİDGK), göz içi basınç (GİB), biyomikroskopik bulguları kaydedildi. 38 hastanın 40 gözünde, 44,6 ay sonra santral kornea kalınlığı (SKK) ve endotel sayısı (ES) ölçümleri değerlendirildi. Sonuçlar: Olguların ortalama yaşı 66,9±19,7; 39'u (%39,4) kadın, 60'ı (%60,6) erkekti. AÖ'ne göre AS 1.ayda SE'de anlamlı düzelme (p=0,007) ve AS 1.hafta ve 1.ayda EİDGK'de anlamlı artış saptandı (p=0,001). 1.ayda tüm gözlerde ve 44,6 ay sonra 40 gözde İKL fikse ve santralizeydi, 9 hastada lokalize iris atrofisi, 2 hastada pigment dispersiyonu mevcuttu. Bu hastaların İKL implantasyonu uygulanan gözünün ES değerleri aynı hastanın fakik (n=21) olan diğer gözleri ile karşılaştırıldığında anlamlı olarak düşük (p=0,003), psödofakik (n=15) olan diğer gözleri ile karşılaştırıldığında daha düşük olmakla birlikte bu farkın anlamlı olmadığı (p=0,520) görüldü. Tartışma: İKL implantasyonu, tecrübeye bağımlı olarak, cerrahi sürenin kısa, komplikasyonların az olması nedeniyle sık tercih edilen güvenli ve etkili bir yöntemdir. Klasik iris önüne implantasyon ile kıyaslandığında iris arkasına implantasyon daha zor olmakla birlikte, lensin daha anatomik yerleşimi nedeniyle ikincil GİL seçiminde ilk tercihimizdir.Item Surgical outcomes of combined gonioscopy-assisted transluminal trabeculotomy and cataract surgery(Wolters Kluwer, 2018-12-06) Poroy, Ceren; Erseven, Cansu; Baykara, Mehmet; Bursa Uludağ Üniversitesi/Tıp Fakültesi/Cerrahi Tıp Bilimleri/Göz Hastalıkları Bölümü.; ABI-7051-2020; 23093006700Purpose: To evaluate the success, safety, and complication rates of gonioscopy-assisted transluminal trabeculotomy (GATT) combined with cataract surgery. Methods: A retrospective study was conducted for 32 patients who underwent GATT combined with phacoemulsification and intraocular lens implantation. Patients with primary open-angle glaucoma were enrolled. The primary outcome measures were visual acuity, intraocular pressure (IOP), the number of antiglaucoma medications used, and complications. Results: The average preoperative visual acuity of the patients was logMAR 1.57 +/- 1.2, and the average postoperative visual acuity was logMAR 0.39 +/- 0.38. A significant increase in visual acuity was observed post-surgery (P < 0.05). The average preoperative IOP was 34.2 +/- 10.6 mmHg. In the 3rd postoperative month, the average IOP was 10.5 +/- 2.2 mmHg, and in the 6th postoperative month, the average IOP was 11.2 +/- 2.4 mmHg. In all postoperative follow-ups, IOP was significantly lower than that during the preoperative period (P < 0.05). A decrease of 2.7 +/- 0.6 on average was detected in the number of glaucoma medications used in the postoperative period compared to the preoperative period, and the average decrease in the number of active ingredients post-surgery was 3.5 +/- 0.8. The most frequent complication was hyphaema (31.2%). In only one patient (3.1%), the surgery was considered to have failed due to the development of deep hypotony. Conclusion: Performing GATT in the same session as cataract surgery does not reduce the efficacy of GATT, yet this procedure reduces the incidence of the most frequent complication of GATT, i.e. hyphaema. Therefore, in convenient cases, combined surgery can safely be performed.