Browsing by Author "Akova, Berna"

Now showing 1 - 10 of 10

Antibiofilm effect of probiotic lactic acid bacteria against bacillus spp obtained from the ocular surface
(Verduci Publisher, 2021-01-01) Akova, Berna; Kıvanç, Sertaç Argun; Kıvanç, Merih; AKOVA, BERNA; KIVANÇ, SERTAÇ ARGUN; Bursa Uludağ Üniversitesi/Tıp Fakültesi/Göz Hastalıkları Anabilim Dalı; 0000-0003-0995-5260; ABE-3033-2020; AAH-6518-2021
OBJECTIVE: Increasing emergence of antibiotic resistance has led to developing alternative methods to overcome this issue. The antibiotic resistance is mainly associated with formation of biofilms. Restoring healthy microbiota is one of these methods to fight the biofilm formation. In terms of this, the use of probiotics is a novel approach. In this study. we aimed at investigating the effect of exopolysaccharides (EPSs) of different lactic acid bacteria as probiotics on Bacillus spp isolated from the ocular surface, which is known to form biofilms.MATERIALS AND METHODS: Pathogenic microorganisms were cultivated in "Brain-Hearth infusion" (BHI) broth, and lactic acid bacteria were grown in "De Man, Rogosa. Sharpe" and M17 broth. Molecular identification of lactic acid bacteria was made according to the sequence information of the 16S rRNA gene region. Antimicrobial activity of lactic acid bacteria was determined by sandwich overlay method. The minimum inhibitory concentration values of the exopolysaccharides and antibiofilm activity were determined by microtitration method. For evaluating the effect of EPSs of probiotic bacteria on biofilm, the mean and standard deviations of optical density values were calculated.RESULTS: The most effective EPS against B. cereus was EPS from L. rhamnosus 24, followed by EPS from L. plantarum and L. acidophilus. The biofilm formation of all pathogenic bacteria that were exposed to probiotic bacteria except L. rhamnosus 621 and 622 and L. rhamnosus 3111 was lower than the biofilm formation of the control group.CONCLUSIONS: EPSs obtained from lactic acid bacteria have antibacterial and antibiofilm activity on pathogenic bacteria isolated from ocular surface. This study is one of the pioneer studies in restoring healthy microbiota on ocular surface with the anticipated forthcoming use of topical probiotics.
Clinic in pseudocataract
(Turkish Ophthalmological Soc, 2006-05-01) Toprak, Abdullah; İpcioğlu, Adnan; Özçetin, Hikmet; Akova, Berna; AKOVA, BERNA; Ertürk, Haluk; Bayraktar, Mehmet; Bursa Uludağ Üniversitesi/Tıp Fakültesi/Göz Hastalıkları Anabilim Dalı.; 0000-0003-0995-5260; 0000-0003-2306-6531; ABE-3033-2020
Purpose: Pseudocataract development with calcium and phosphate deposition in hydrophilic acrylic intraocular lens (IOL) as a result of unqualified production was noted in 5 cases from 2 ophthalmology clinics and the cases were presented herein to point out the subject.Methods: Intraocular lens exchange was performed in 4 of 5 pseudocataract cases with opacified TOLs who were referred to Uludag University, Faculty of Medicine; Ophthalmoldgy Department and Bahar Goz Merkezi with the complaints of decreased visual acuity following cataract operation at different clinics.Results: One of the three patients who was referred to Uludag University, Faculty of Medicine, Ophthalmology Department with the complaint of decreased visual acuity was 57-year-old male who had insulin dependent diabetes for 20 years and had undergone cataract surdery one year before. The other patient was 53-year -old female with type 2 diabetes for 15 years and had glaucoma treated with timolol maleate. She was referred to the clinic with the complaint of decreased visual acuity following the cataract extraction 3 years before. The third case was a male patient who had undergone bilateral cataract surgery 5 years before and complained of pale vision in his right eye. One of the extracted IOL was Ophthalmed ACRL-C16 (SN: 00069-0405) which had been implanted in 2001. The brand of the other extracted IOL was unclear. One of the patients who was admitted to Bahar Go Merkezi was 53-year-old female with type 2 diabetes. She had undergone cataract extraction and IOL (Aqua Sense) implantation 3 years before and her examination revealed visual acuity of 3 mfc. The other patient was a 80- year old male with a visual acuity-of 2 mfc who had undergone cataract surgery for his right eye. Both cases underwent IOL exchange. All the extracted IOLs were acrylic. And the optics were particularly opacifled. The brands of only 2 IOLs were known.Conclusion: Three of the 5 pseudocataract cases were diabetic and 4 of them underwent IOL exchange. The relation of diabetes with psedocataract has been also implied by other authors. One of the cases was followed up without IOL exchange as he had a relatively good visual. acuity. The patients who undergo cataract extraction and hydrophilic acrylic IOL implantation, particularly the diabetics, should be followed up for at least 2 years after the surgery.
Complications of primary placement of motility post in porous polyethylene implants during enucleation
(Elsevier Science, 2007-01-26) Yazıcı, Bülent; Akova, Berna; Şanlı, Özgür; Uludağ Üniversitesi/Tıp Fakültesi/Oftalmoloji Bölümü.; 0000-0003-0995-5260; 0000-0001-8889-1933; ABE-3033-2020; AAA-5384-2020; 7005398015; 55370489800; 7004734943
PURPOSE: To evaluate the complications associated with the primary placement of a motility coupling post (MCP) in spherical porous polyethylene (PP) implants at the time of enucleation. DESIGN: Retrospective, interventional case series. METHODS: The records of all patients who had undergone primary enucleation and spherical PP implant with MCP insertion, and who were followed for at least six months were reviewed. The MCP was screwed to a wrapped implant to protrude 3 mm to 4 mm anteriorly. After placing the implant into the orbit, the extraocular muscles were sutured to the implant, and the Tenon capsule and conjunctiva were closed onto the MCP. When the MCP was not exposed spontaneously within two months after surgery, it was externalized with a conjunctival cut-down procedure. RESULTS: The study included 52 patients (29 male, 23 female; age range, three to 76 years). The MCP became exposed spontaneously in 10 patients (19%). In the early postoperative period, we recorded nine complications in seven patients (13%), which might be related to primary MCP placement. These included prominent MCP decentration associated with implant motility restriction (6%), preseptal cellulitis (4%), and conjunctival prolapsus (8%). An ocular prosthesis was fit successfully onto the MCP in 51 patients. During the late period, 22 complications occurred in 15 patients (29%), including excessive discharge (15%), MCP decentration (4%), implant exposure (6%), implant infection (2%), pyogenic granuloma (8%), conjunctival overgrowth over the MCP (2%), conjunctival discoloration (4%), and lax eyelid syndrome (2%). Mean follow-up time was 34 months (range, six to 68 months). CONCLUSIONS: Although MCP placement in the spherical PP implant during enucleation is a useful technique, it may be associated with complications such as MCP decentration, excessive discharge, exposure, and infection of the implant.
Klinik olarak pterjiyum tanısı alan hastaların demografik özellikleri ve pterjiyum cerrahisi geçiren hastaların patoloji sonuçlarının retrospektif olarak incelenmesi
(Bursa Uludağ Üniversitesi, 2024) Abdullayeva, Nigar; Akova, Berna; Bursa Uludağ Üniversitesi/Sağlık Bilimleri Enstitüsü/Göz Hastalıkları Anabilim Dalı.
Amaç: Üçüncü basamak olarak hizmet veren hastanemizde ameliyat edilmiş pterjiyum olgularının biyopsi sonuçlarının incelenmesi, beklenmedik oküler yüzey yassı hücreli neoplazi ( OYYHN) prevalansının değerlendirilmesi amaçlanmıştır. Gereç ve Yöntem: Bursa Uludağ Üniversitesi Göz Hastalıkları Anabilim Dalı’nda Ocak 2017-Nisan 2023 tarihleri arasında pterjiyum ameliyatı uygulanan veya patoloji sonucu pterjiyum olan 190 hastanın 205 gözünün dosyaları retrospektif olarak incelenmiştir. Hastaların demografik verileri, biyopsi materyallerinin histopatoloji sonuçları incelenmiştir, patolojik incelemede şüpheli olgularda immunohistokimyasal ve histokimyasal boyalar kullanıldığı izlenmiştir. Patolojik inceleme sonucu pterjiyum olan 89 hasta ile pterjiyum zemininde neoplazi olan 8 hastanın verileri kıyaslanmıştır. Pterjiyum ameliyatı yapılmış, fakat biyopsi alınmamış 100 göz istatistiksel kıyaslama dışında tutulmuştur. Bulgular: Biyopsisi alınan 105 olgunun patoloji sonucu 97 (%92,4)gözde pterjiyum (grup P), 8 (%7,6) gözde pterjiyum zemininde neoplazi (grupN) olarak raporlanmıştı. Grup P’de 33 (%37,0) kadın, 56 (%64,9) erkek olguvardı, ortalama yaş 55,7 yıl, ortalama takip süresi 7,6 hafta idi. Çoğunluk (%66,2) Akdeniz ikliminde yaşıyor, 46’sı (%51,7) sigara içmiyor idi. Dış ortamla ilintili mesleği olanların oranı % 46,2 idi. Grup N’de 1’i (%12,5) kadın, 7’si (%87,5) erkek toplam 8 olgu mevcuttu. Ortalama yaş 51,9 yıl, ortalama takip süresi 12,4 hafta idi. Patolojik incelemede 6’sında (%75) konjonktival intraepiteliyal neoplazi, 2’sinde (%25) karsinoma in situ görülmüş, bütün olgular pterjiyum zemininde gelişmişti. Çoğunluk (%75,0) Akdeniz ikliminde yaşıyor, %50,0’si sigara içmiyor idi. En sık meslek sanayicilik (%37,5) idi.Sonuç: Çalışmada Grup P ile Grup N arasında demografik verilerde istatistiksel fark bulunmamıştır. Beklenmedik OYYHN ile karşılaşılmamıştır. OYYHN sadece klinik olarak şüphelenilen olgularda görülmüştür. Çalışmamızdaki düşük OYYHN oranının ülkemizde yüksek olmayan ultraviole (UV) maruziyetine bağlı olduğu düşünülmektedir. Klinik tecrübe ve yüksek çözünürlüklü oküler koherens tomografi’nin (YÇ-OKT) kullanımı ile, ameliyattan önce pterjiyum ve OYYHN ayırt edilerek uygun tedavi yöntemi seçilmesi sağlanmıştır. Klinisyenin lezyon içerisindeki potansiyel maligniteyi tanımlayacak kadar yeterli tecrübesinin olmadığı veya YÇ-OKT'nin bulunmadığı kliniklerde, pterjiyum örneklerinin rutin histopatolojik incelenmesi tavsiye edilir.
Mitomisin-C'nin eksternal dakriyosistorinostomi sonuçlarına etkisi
(Uludağ Üniversitesi, 2005) Akova, Berna; Yazıcı, Bülent; Uludağ Üniversitesi/Tıp Fakültesi/Göz Hastalıkları Anabilim Dalı.
Bu çalışmanın ilk amacı primer eksternal dakriyosistorinostomi (DSR)yapılan gözlerde, mitomisin-C'nin (mit-C) ameliyat sonucu ve iyileşmiş anastomoz açıklığına etkisini araştırmaktır. Çalışmanın ikinci amacı, revizyonDSR yapılan gözlerde mit-C'nin ameliyat sonuçlarına etkisini değerlendirmektir.Bu çalışmanın birinci bölümü Ekim 2002 ile Nisan 2005 tarihleri arasında, primer edinsel nazolakrimal kanal tıkanıklığı (NLKT) bulunan vebilateral eş zamanlı eksternal DSR ameliyatı geçiren 20 hastanın ( 17 kadın, 3 erkek; ortalama yaş: 54 yıl) 40 gözünü içerdi. Ameliyatta bir gözde anastomoz bölgesine 0.5 mg/ml/ 5 dakika mit-C uygulandı. İyileşmiş nazolakrimal anastomozu (ostium) değerlendirmek için ameliyattan sonra 6.ayda 15 hastaya dijital substraksiyon makrodakriyosistografi (DSM) ve 16 hastaya nazal endoskopi yapıldı. Mitomisin-C kullanılan ve kullanılmayan DSR grupları, ameliyat başarısı ve nazolakrimal ostiumun genişliği açısından karşılaştırıldı. Ortalama izlem süresi 16 aydı (veri aralığı: 6-36 ay).Çalışmanın ikinci bölümü, revizyon DSR ve silikon entübasyon (SE)yapılan 38 hastanın 39 gözünü içerdi. Mayıs 2000-Nisan 2005 tarihleri arasında 12 hastanın (8 kadın, 4 erkek; ortalama yaş: 50 yıl) 13 gözüne revizyon DSR ve SE sırasında mit-C anastomoz bölgesine uygulandı.Karşılaştırma grubunu Eylül 1997-Mayıs 2000 tarihleri arasında mit-C'sizrevizyon DSR ve SE yapılan 26 hastanın (16 kadın, 10 erkek; ortalama yaş:48 yıl) 26 gözü oluşturdu. Nazal endoskopiye göre ortalama iyileşmiş anastomoz alanı, eksternal DSR grubunda 16.1 mmÂ² (veri aralığı: 3.0-87.6 mmÂ²), eksternal DSR+mit-Cgrubunda ise 14.2 mmÂ²'di (veri aralığı: 1.4-49.0 mmÂ²). (P=.56).Dakriyosistografiye göre, ortalama ostium yüksekliği eksternal DSR grubunda 2.7 mm (veri aralığı: 0.9-5.1 mm), eksternal DSR+mit-C grubunda ise 2.9 mm'di (veri aralığı: 1.1-5.9 mm) (P=.71). Ameliyat sonucu revizyon DSR+SE grubunda 26 gözden 19'unda (%73), revizyon DSR+SE+mit-C grubunda 13 gözden 10'unda (%77) başarılıydı. (P=56).Nazolakrimal anastomoz bölgesine ameliyat sırasında ,mit-C (0.5mg/ml/5 dakika) uygulanması hem primer hem de revizyon eksternal DSR ameliyatlarının başarısını önemli ölçüde arttırmaz. Primer eksternal DSR sırasında mit-C uygulaması, iyileşmiş anastomoz genişliğini önemli biçimde etkilemez.
Rekürren Herpes virüs göz hastalığında valasiklovirin nüksü önlemedeki etkinliğinin retrospektif incelenmesi
(Bursa Uludağ Üniversitesi, 2024) Yağdı, Özge Kutluer; Akova, Berna; Bursa Uludağ Üniversitesi/Tıp Fakültesi/Göz Hastalıkları Anabilim Dalı.
Amaç: Herpes Simpleks Virüs (HSV) keratiti veya üveiti nedeniyle valasiklovir profilaksisi verilen hastalarda nükste rol oynayabilecek faktörlerin incelenmesi ve atak sayısını azaltmak için kullanılabilecek minimumvalasiklovir dozu ve süresinin belirlenmesidir. Gereç ve Yöntem: En az 6 ay valasiklovir profilaksisi uygulanan 16 yaş ve üzeri 124 hastanın anamnezi, demografik özellikleri, muayene bilgileri not edildi. Profilaktik tedavi verilen 218 dönemde ilaç dozu, süresi, rekürrenslerin zamanı kaydedildi, profilaksinin kullanıldığı ve kesildiği dönemde nüksle ilişkisi olabilecek faktörler ayrı analizlerle retrospektif olarak incelendi. Bulgular: Ortanca yaşı 62 olan hastaların (16-91), 78‘i erkek, 46‘sıkadındı. Hastalarda %16,1 (20) epitel açıklığı olan, %37,9 (47) epitel intaktstromal keratit, %42,7 (53) endotelit, %3,2 (4) korneanın tutulmadığı üveit görüldü. En sık görülen komplikasyon glokom gelişimi idi. Ortanca profilaktikdoz 1000 (500-3000) mg, kullanım süresi 11 (6-38) aydı. Valasiklovir kullanırken atak geçirme süre ortalaması 25,84±1,42 aydı. En fazla 6-12 ay arasında olmak üzere tüm kullanım periyotlarının %26,6 (58)’sında nüks görüldü. Valasiklovir kesildikten sonra ortalama nüks zamanı 34,35 ± 4,3 aydı. Bu dönemde daha erken nüks görülme riski epitel+stroma tutulumunda ve endotelitte stromal keratite göre daha fazlaydı. ≥1500 mg kullanan hastalarda < 1000 mg kullananlara göre ilaç kesildikten sonra daha erken nüks görüldü. Profilaksinin kullanıldığı ve kesildiği dönemde nüks ile atak sayısı arasında anlamlı ilişki vardı. Atak sayısı en az sonbahardaydı. Sonuç: Nüks oküler HSV hastalığının önceki ataklar ile ilişkili olması nedeniyle, profilaktik tedavi sık atak geçiren stromal keratit veya endotelit öyküsü olan, oküler cerrahi planlanan hastalarda en büyük faydayı sağlayacaktır. Tedavi kararı ve dozu vaka bazında verilmelidir.
Simultaneous bilateral external dacryocystorhinostomy
(Blackwell Publishing, 2007-08-20) Yazıcı, Bülent; Akova, Berna; Uludağ Üniversitesi/Tıp Fakültesi/Oftalmoloji Anabilim Dalı.; 0000-0003-0995-5260; AAA-5384-2020; ABE-3033-2020; 7005398015; 55370489800
Purpose: To assess the outcome and complications of simultaneous bilateral external dacryocystorhinostomy (DCR) surgery. Methods: The records of all patients who underwent bilateral external DCR in a single session between November 1999 and October 2005 were reviewed. Results: The study cohort comprised 59 patients (50 females, nine males; age range: 6-72 years; mean age: 49 years). Nasolacrimal duct obstruction was acquired primarily in 54 patients, congenitally in three and secondary to sinonasal surgery in two. Thirteen eyes of eight patients had a history of unsuccessful lacrimal surgery. The operation was performed under local anaesthesia plus sedation in 54 patients (92%). Total intraoperative haemorrhage varied from 3 mL to 200 mL (median: 17 mL; mean: 37 mL). Excessive intraoperative haemorrhage (= 100 mL) occurred in five patients (9%). Total duration of surgery varied between 70 and 140 min, with an average of 89 min. Postoperatively, early bleeding requiring intranasal tamponade developed in one patient (2%) and bilateral wound infection in one patient (2%). Surgical success rate was 95%. Mean follow-up time was 8.8 months (range: 3-38 months). Conclusions: This study supports that the simultaneous bilateral external DCR surgery may not adversely affect surgical success and complication rates.
The biofilm formation properties of the S. epidermidis isolates obtained from conjunctiva and multi-drug resistance
(Kuwait Medical Assoc, 2020-06-01) Kılıç, Volkan; Kıvanç, Merih; Kıvanç, Sertaç Argün; KIVANÇ, SERTAÇ ARGUN; Akova, Berna; AKOVA, BERNA; Bursa Uludağ Üniversitesi/Tıp Fakültesi; 0000-0003-0995-5260; AAH-6518-2021; ABE-3033-2020
Objective: Biofilm was shown on ocular abiotic surfaces such as contact lenses, intra-ocular lenses, glaucoma shunts and corneal sutures. The aim of this study is to compare success of Microtiter plate (MTP) and Congo Red Agar (CRA) methods in showing biofilm formation of S.epidermidis isolates that were obtained from conjunctiva regarding presence of icaA gene locus and multi-drug resistance.Design: InterventionalSetting: Department of Biology, Faculty of Science, Eskisehir Technical UniversitySubjects: S. epidermidis isolates obtained from conjunctivas of healthy patientsInterventions: MTP and CRA methods and antibiotic susceptibility tests were done and scanning electron microscopy was performed. Main outcome measures: Biofilm forming capacity, multidrug resistance states and bacterial adhesion of S. epidermidisResults: Nine isolates were found as strong biofilm producers with MTP and CRA methods. There were six icaA negative isolates, one of which was not a biofilm producer. From the icaA and icaD positive isolates, 13 were biofilm negative with MTP method and seven were biofilm negative with CRA method. Eighteen isolates were determined as resistant to three or more antibiotics. Ten of 18 isolates were strong biofilm producer with MTP and eight of 18 isolates were strong biofilm producer with CRA. Biofilm producer isolates were found to be resistant to antibiotics.Conclusion: It is noted that biofilm formation capacity of S. epidermidis isolates that were obtained from ocular surface were determined and multidrug resistance were estimated more successfully with MTP method. However, there is no method which can successfully detect biofilm formation capacity with 100% accuracy.
Türkiye’nin en çok endüstrileşmiş bölgesinde pandemi döneminde oküler travma sebebi ile acile başvuran hastaların özellikleri
(Bursa Uludağ Üniversitesi, 2021-03-09) Akova, Berna; Kıvanç, Sertaç Argun; Uludağ Üniversitesi/Tıp Fakültesi/Göz Hastalıkları Anabilim Dalı.; 0000-0003-0995-5260; 0000-0002-0932-6977
Amacımız, pandemi döneminde karantina uygulanan Mart, Nisan ve Mayıs aylarında acil servise başvuran oküler travma hastalarının özeliklerini değerlendirmek ve karantinanın oküler travmalara etkisini araştırmaktır. Mart, Nisan ve Mayıs 2020 tarihlerinde toplam 821 hasta, 2019 yılının aynı aylarında 1356 hasta çalışmaya dahil edildi. Çalışma yaş gruplarına göre <19 yaş, 19-64 yaş ve> 64 yaş olmak üzere 3 gruba ayrıldı. Yıllara ve karantina olup olmadığına göre 2019 2 alt gruba ve 2020 3 alt gruba ayrıldı. 2019 yılında hastaların ortalama yaşı 35,3 ± 15,3 yıl iken 2020 yılında 36,7 ± 14,6 yıl idi. (p = 0,039) Kapalı glob yaralanma insidansı 2019' da % 79,2 iken 2020' de % 83,6 idi. (p<0,05) Yanık insidansı 2019' da % 10,4 iken 2020' de % 6,6 idi. Adneksiyal yaralanma ve kapalı glob yaralanma oranları 19 yaşından küçük yaş grubunda 2020' de önemli ölçüde daha düşük bulundu. (sırasıyla <0.05, <0.05). Farklı karantina stilleri günlük oküler travma sebebi ile başvuran hasta sayılarını etkilemedi. Pandemi döneminde oküler travma mekanizmaları, yaralanma bölgeleri ve demografik özellikleri önemli ölçüde değişmiş bulundu. Pandemide kapalı glob yaralanma insidansı artmış, yanık azalmıştır. Ancak açık glob yaralanmaları ve adneksiyal yaralanmalar değişmemiştir
Uzun dönem penetran keratoplasti sonuçlarımız
(Bursa Uludağ Üniversitesi, 2020) Rigan, Mustafa; Akova, Berna; Bursa Uludağ Üniversitesi/Tıp Fakültesi/Göz Hastalıkları Anabilim Dalı.
Amaç: Kliniğimizde penetran keratoplasti yapılan olgular geriye yönelik incelenmiş, grefon sağkalımı üzerine etkili parametrelerin saptanması amaçlanmıştır. Gereç ve Yöntem: Uludağ Üniversitesi Tıp Fakültesi Göz Hastalıkları Anabilim Dalı’nda 1 Ocak 2012 ile 31 Aralık 2018 tarihleri arasında penetran keratoplasti yapılan 282 olgunun geçmişe dönük kayıtları incelendi. Tüm olgular primer hastalık (endikasyon), ek sistemik hastalık, intraoperatif ek işlemler, grefon keratiti, grefon reddi, glokomu içeren postoperatif komplikasyonlar, greft sağkalımı ve final görme keskinliği açısından değerlendirildi. Bulgular: Toplam 282 olgunun 162 (%57,4) si erkek 120 (%42,6) si kadındı. Ortalama nakil yaşı 55,2 ± 17,2 yıl olarak bulundu. Nakil sonrası takip süresi ortalama 39,4 ± 21,6 aydı. En sık nakil endikasyonu 87 (%30,9) olguda büllöz keratopati, 61 (%21,6) olguda greft yetmezliği, 38 (%13,5) olguda travmatik skardı. Kaplan Meier analizi ile değerlendirilen sağkalım oranlarına göre 1 yıllık sağkalım %95, 3 yıllık %87, 5 yıllık sağkalım %78,7 olarak tespit edildi. Postoperatif glokom sıklığı 132 olgu ile %46,8 olarak bulundu. Tekli değişkende donör yaşı (p=0,009), nakil sayısı (p=0,013), preoperatif ön segment cerrahisi öyküsü (p<0,001), preoperatif afaki ( p=0,019) ve pseudofaki (p=0,010) varlığı, preoperatif (p<0,001) ve postoperatif (p<0,001) glokom varlığı, preoperatif düşük görme keskinliği (p=0,002) ve topikal sklosporin kullanımının (p=0,002) grefon sağkalımı üzerine anlamlı negatif etki gösterdiği görüldü. Son kontrolde greftlerin %51,4’ü saydamdı. Sonuç: Kliniğimizde farklı endikasyonlarla uygulanan penetran keratoplasti sonuçlarına göre; keratoplasti öncesi ön segment cerrahisi geçiren, regreft gereken, keratoplasti öncesi ve sonrasında glokomu olan gözlerde greft sağkalım oranının azaldığı görüldü. Nakil yapılan hastaların yaklaşık yarısında glokomun eşlik etmesi uzun dönemde grefon yetmezliği gelişmesi ve optik atrofi gelişimiyle ilintilidir.