Browsing by Author "Koç, A. Nedret"
Now showing 1 - 1 of 1
- Results Per Page
- Sort Options
Item Türkiye’de altı yıllık zaman dilimi içerisinde kan kültürlerinden soyutlanan maya mantarlarının tür dağılımı: Çok merkezli bir çalışma(Ankara Mikrobiyoloji Derneği, 2020-09) Ergon, M. Cem; Dereli, Mine Doluca; Atalay, M. Altay; Koç, A. Nedret; Çerikçioğlu, Nilgün; Erturan, Zayre; Aksaray, Sebahat; Ener, Beyza; Bursa Uludağ Üniversitesi/Tıp Fakültesi/Tıbbi Mikrobiyoloji Anabilim Dalı.; 0000-0002-4803-8206; AAG-8523-2021; 15053025300Maya mantarları, başta Candida türleri olmak üzere yüksek mortalite ve morbidite ile seyreden sağlık hizmeti ile ilişkili kan enfeksiyonlarına neden olmaktadır. Kandidemiler, hastanelerde uzamış yatış süreleri ve artan maliyetlere neden olmaktadır. Hayatı tehdit eden bu kan enfeksiyonlarını başarılı bir şekilde önlemek veya tedavi edebilmek için etkenler ile ilgili ulusal epidemiyolojik veriler hazır olmalıdır. Türkiye’de, çok merkezli ulusal kandidemi verisi eksiktir. Bu retrospektif çalışmada, klinisyenlerin erken ve uygun antifungal tedavi seçimlerine katkıda bulunabilmek amacıyla, Türkiye’deki altı farklı merkezden 2011-2016 yılları arasındaki veriler toplanarak maya türlerinin dağılımı ve sıklığı analiz edilmiştir. Çalışma kapsamında yer alan tüm laboratuvarlarda izolatların eldesi için otomatize kan kültür sistemleri kullanılmıştır. İzolatların tanımlanması, çalışmada yer alan merkezlerin kendileri tarafından çimlenme borusu testi, mısır unlu tween 80 agar ve kromojenik besiyerindeki görünüm gibi konvansiyonel yöntemlerle gerçekleştirildikten sonra API 20C AUX, API ID 32C veya “matrix-assisted laser desorption/ionization time of flight mass spectrophotometry (MALDI-TOF MS)” yöntemleri ile doğrulanmıştır. Sonuçlar, yoğun bakım üniteleri (YBÜ),diğer yatan hasta klinikleri (DYHK) ve toplam tüm klinikler (TK) bazında değerlendirilmiştir. Çalışmada yer alan merkezlerden altı yıllık dönemde, 2.547 maya izolatı elde edilmiştir. Toplam TK verilerine göre, en sık saptanan maya türü Candida albicans (%43.1) olurken, bu türü Candida parapsilosis kompleks (%29.1), Candida glabrata (%10.1), Candida tropicalis (%7.5), Candida krusei (%2.4), Candida kefyr (%1.6) ve diğer maya türleri (%6.2) izlemiştir. Candida türlerinin yıllara göre dağılımında, C.parapsilosis kompleks için 2016 yılında gözlenen artış (p= 0.02) dışında istatistiksel olarak anlamlı bir fark saptanmamıştır. Çalışma süresince, merkezlerin YBÜ’lerinden toplam 1.054 maya izolatı elde edilmiştir. YBÜ’lerde, C.albicans 476 (%45.2) izolat ile ilk sırada yer alırken, C.parapsilosis kompleks (%28.7), C.glabrata (%10.7) ve C.tropicalis (%7.3) bu türü izlemiştir. Çalışmada yer alan altı merkezin DYHK’lerinden elde edilen toplam 1.493 maya izolatı içerisinde 622 (%41.7) izolat ile C.albicans en sık saptanan tür olmuştur. DYHK’lerde sık saptanan diğer türler, YBÜ’lerdeki sonuçlara benzer şekilde C.parapsilosis kompleks (%29.5), C.glabrata (%9.6) ve C.tropicalis (%7.6) olarak belirlenmiştir. Sonuç olarak, Türkiye’nin farklı coğrafi bölgelerinde yer alan altı farklı merkezde C.albicans, halen fungal kan enfeksiyonlarının en sık nedenidir.