Browsing by Author "Saba, Davit"
Now showing 1 - 20 of 29
- Results Per Page
- Sort Options
Item Açık kalp cerrahisi sonrası karaciğer fonksiyon testi ve hiperbilirubinemi(Uludağ Üniversitesi, 2013) Tüydeş, Oktay; Saba, Davit; Uludağ Üniversitesi/Tıp Fakültesi/Kalp ve Damar Cerrahisi Anabilim Dalı.Koroner arter bypass greftleme (KABG) operasyonlarının hızlı gelişimi yirminci yüzyılın ikinci yarısında başlamıştır. Başlangıçta deneysel olarak gerçekleştirilen operasyonlar, çalışan kalp üzerinde gerçekleştirilirken, kalp akciğer makinesinin keşfi ile operasyonlar daha güvenli ve başarılı olarak uygulanmaya başlanmıştır. Fakat tüm gelişmelere rağmen hala kalp akciğer makinesinin vücutta oluşturduğu etkiler tam anlamıyla önlememiştir.Biz bu çalışmada açık kalp cerrahisinin karaciğer üzerine olan etkilerini ve risk faktörlerini inceledik. Ocak 2013 tarihinden itibaren açık kalp operasyonu uygulanan ardışık kırk (40) hasta prospektif olarak çalışmaya alındı.Total protein, albümin, total kolesterol, ALP değerleri postoperatif 1. gün en düşük seviyeye indi ve daha sonra giderek yükseldi ve preoperatif değerlere kadar ulaştı. Bu değişimler istatistiksel olarak anlamlıydı (p<0,05).Total bilirubin, AST, ALT, LDH, GGT, INR değerleri postoperatif erken dönemde yükseldi. Sonrasında normal sınırlara geriledi. ALT'deki artışlar istatistiksel olarak anlamlı saptanmamışken, diğer enzimlerdeki değişimler istatistiksel olarak anlamlıydı (p<0,05).Çalışmadaki hastalardan sadece 7 tanesinde hiperbilirubinemi gelişti. Hiperbilirubinemi gelişen ve gelişmeyen gruplar karşılaştırıldığında preoperatif albümin ve CK değerleri hiperbilirubinemi açısından risk faktörü olarak saptandı (p<0,05). Hastaların yaş ortalaması, preoperatif total protein, AST, ALT, ALP, LDH, GGT, total bilirubin, CVP değerleri, kullanılan kan ürünü miktarı ve kross klemp süresi risk faktörü olarak saptanmadı (p>0,05)Item Arterial lesions in Behcet's disease(Verlag Hans Huber, 2003-05) Saba, Davit; Sarıcaoğlu, Hayriye; Bayram, Ahmet Sami; Erdoğan, Cüneyt; Dilek, Kamil; Gebitekin, Cengiz; Özkan, Hayati; Özer, Z. Gökalp; Uludağ Üniversitesi/Tıp Fakültesi/Göğüs Cerrahisi Anabilim Dalı.; Uludağ Üniversitesi/Tıp Fakültesi/Dermatoloji Anabilim Dalı.; Uludağ Üniversitesi/Tıp Fakültesi/Radyoloji Anabilim Dalı.; Uludağ Üniversitesi/Tıp Fakültesi/Romatoloji Anabilim Dalı.; Uludağ Üniversitesi/Tıp Fakültesi/Kalp Damar Cerrahisi Anabilim Dalı.; ABB-7580-2020; 55987378200; 6603722836; 8347194000; 8293835700; 56005080200; 6602156436; 7103355993; 6701509634Background: Arterial involvement is a rare but serious condition in the course of Behcet's disease. We aimed to assess the results of therapeutic approaches in our patients with arterial lesions caused by Behcet's disease. Patients and methods: The records of 534 patients with Behcet's disease between 1987 and 2002 were retrospectively evaluated for the presence of arterial lesions. All patients were followed up regularly, at 3 to 6 months intervals. Results: Arterial lesions were diagnosed in 21 (3.9%) patients. Eight of these patients had pulmonary artery aneurysms (PAA), and the other 13 patients had non-pulmonary arterial lesions. Urgent surgical intervention was performed in three patients with PAA leading to death in all three. In addition, three other patients died due to massive haemoptysis at home despite to immunosuppressive therapy. Only two out of eight patients with PAA are still alive who were treated with cyclophophamide and corticosteroids. Thirteen operations were performed in 7 out of 13 patients having non-puhnonary arterial lesions. Although ten of the operations were primary operations, three reoperations had to be performed. A stent-graft was applied for the management of an iliac artery aneurysm in one patient. Only one patient died 8 years after the first non-pulmonary arterial involvement following a type IV thoracoabdominal aortic aneurysm repair Five patients with arterial occlusive lesions were successfully treated by corticosteroids. Conclusions: Pulmonary artery aneurysms in Behcet's disease patients have a poor prognosis despite any form of therapy. High dose corticosteroids alone can be successfully used for isolated non-pulmonary arterial occlusive lesions, unless disabling symptoms occur. Surgery or stent-graft insertion is indicated,for non-pulmonary arterial aneurysms because these aneurysms entail high risk of complications.Item Assessment of the efficacy of bio-absorbable oxidized regenerated cellulose for prevention of post-operative pericardial adhesion in the rabbit model(Sage Publications, 2008-07-15) Biçer, Murat; Bayram, Ahmet Sami; Gürbüz, Orçun; Şenkaya, Işık; Yerci, Ömer; Tok, Mustafa; Ang, Esra; Moǧol, Elif Başaǧan; Saba, Davit; Uludağ Üniversitesi/Tıp Fakültesi/Kalp Damar Cerrahisi Anabilim Dalı.; Uludağ Üniversitesi/Tıp Fakültesi/Göğüs Cerrahisi Anabilim Dalı.; Uludağ Üniversitesi/Tıp Fakültesi/Patoloji Anabilim Dalı.; Uludağ Üniversitesi/Tıp Fakültesi/Anesteziyoloji Anabilim Dalı.; 0000-0001-8553-7939; 0000-0003-0684-0900; ABC-2231-2020; ABB-7580-2020; R-9389-2016; HKO-3722-2023; DTC-2331-2022; EIS-5114-2022; ECM-1587-2022; EJJ-5200-2022; DHL-3236-2022; DPS-9311-2022; 6507770944; 8347194000; 35819579300; 56495079800; 6603810549; 6506976035; 26026747400; 23982134100; 55987378200Pericardial adhesions complicate re-operative cardiac surgery and several attempts have been made to reduce adhesion formation. The efficacy of bio-absorbable oxidized regenerated cellulose in preventing post-operative pericardial adhesions was evaluated in the present study. Forty New Zealand white rabbits were divided into four groups of 10. In all rabbits an area of pericardium (2 x 2 cm) was excised. The wound was left open in groups I and 2 but replaced with bio-absorbable oxidized regenerated cellulose in groups 3 and 4. Rabbits in groups 1 and 3 were killed 3 weeks after surgery and those in groups 2 and 4 were killed at 6 weeks. Groups 1 and 2 showed more severe pericardial adhesions, more fibrous reaction and increased visibility of coronary vessels than groups 3 and 4, although there was no difference in inflammation. Light microscopy showed a mesothelium-like cell layer in groups 3 and 4. It is concluded that bio-absorbable oxidized regenerated cellulose may be suitable in patients receiving staged cardiac surgery and in those with a high probability of re-operation.vItem Biatrial approach provides better outcomes in the surgical treatment of cardiac myxomas(Soc Brasil Cirurgia Cardiovasc, 2016-05-30) Velioğlu, Yusuf; Ener, Serdar; Özkan, Hayati; Yüksel, Ahmet; Saba, Davit; Uludağ Üniversitesi/Tıp Fakültesi.; 56985589300; 55987378200Objective: We aimed to present clinical features, surgical approaches, importance of surgical technique and long-term outcomes of our patients with cardiac myxoma who underwent surgery. Methods: We retrospectively collected data of patients with cardiac myxoma who underwent surgical resection between February 1990 and November 2014. Biatrial approach is the preferred surgical method in a large proportion of patients that are operated due to left atrial myxoma because it provides wider exposure than the uniatrial approach. To prevent recurrence during surgical resection, a large excision is made so as to include at least 5 mm of normal area from clean tissue around the tumor. Moreover, special attention is paid to the excision that is made as a whole, without digesting the fragment of tumor with gentle dissections. Results: Forty-three patients (20 males, mean age of 51.7 +/- 8.8 years) were included. Most common symptom was dyspnea 48.8%). Tumor was located in the left atrium in 37 (86%) patients. Resections were achieved via biatrial approach in 34 patients, uniatrial approach in 8 patients, and right atriotomy with right ventriculotomy in 1 patient. One patient died due to low cardiac output syndrome in the early postoperative period. Mean follow-up time was 102.3 +/- 66.5 months. Actuarial survival rates were 95%, 92% and 78% at five, 10 and 15 years, respectively. Recurrence was observed in none of the patients during follow-up. Conclusion: Although myxomas are benign tumors, due to embolic complications and obstructive signs, they should be treated surgically as soon as possible after diagnosis. To prevent recurrence, especially in cardiac myxomas which are located in left atrium, preferred biatrial approach is suggested for wide resection of the tumor and to avoid residual tumor.Item Çalışan kalpte koroner baypas ile eş zamanlı ve aşamalı karotis endarterektominin erken dönem sonuçları(Uludağ Üniversitesi, 2008-02-01) Biçer, Murat; Çokünlü, Özgür; Saba, Davit; Yanar, Murat; Cangür, Şengül; Şenkaya, Işık; Kalyoncu, Ayhan; Özkan, Hayati; Uludağ Üniversitesi/Tıp Fakültesi/Kalp ve Damar Cerrahi Anabilim Dalı.; Uludağ Üniversitesi/Tıp Fakültesi/Biyoistatistik Anabilim Dalı.; Uludağ Üniversitesi/Tıp Fakültesi/Anesteziyoloji ve Reanimasyon Anabilim Dalı.Karotis arter hastalığı ile birlikte koroner arter hastalığı olan hastalarda cerrahi yaklaşım açısından fikir birliği sağlanamamıştır. Kombine cerrahi girişimle başarılı sonuçlar bildirilmekle birlikte mortalite ve morbidite riskini artığını gösteren yayınlarda bildirilmiştir. Bu çalışmada aynı dönem içinde aşamalı karotis endarterektomi ile çalışan kalpte koroner baypasla birlikte karotis endarterektomi uygulanan olguların sonuclarını karşılaştırmayı amaçladık. Kliniğimizde 2000-2006 tarihleri arasında aşamalı ve çalışan kalpte koroner arter bypass (OPCABG) ile birlikte karotis endarterektomi (CEA) uygulanan 15 bayan, 30 erkek 45 olgu retrospektif olarak incelendi. Olgular Grup1(G1); CEA+OPCABG(eşzamanlı) (22), Grup2(G2); CEA sonra CABG(aşamalı) (23) olmak üzere 2 grupta incelendi. Preoperatif demografik özellikler açısından gruplar arasında anlamlı fark yoktu Hastaların yaş ortalaması G1 de 65.7±4.7 G2 de 66.1±4.3 idi.G1 de Kadın(K)/Erkek(E): 7/15, G2 de K/E: 8/15. Postoperatif G1 de 1 olguda düşük kalp debisi nedeniyle mortalite gelişti, G 2 de mortalite yoktu. Grup 1 de 1 olguda geçici stroke görüldü. Grup 2 de 1 olguda transiskemik atak görüldü. Gruplar arasında mortalite ve morbidite açısından istatiksel olarak anlamlı fark bulunmadı. OPCAB ile birlikte CEA sonuçlarının aşamalı uygulama sonuclarına benzer olmasıyla kritik karotis stenozu ve koroner arter hastalığı olan hastalarda kombine girişimin güvenle uygulanabileceği düşünmekteyiz.Item Çalışan kalpte yapılan koroner bypass cerrahisi sırasında kardiyopulmoner bypassa dönüşümün mortalite ve morbidite üzerine(Uludağ Üniversitesi, 2012) Önder, Tolga; Saba, Davit; Uludağ Üniversitesi/Tıp Fakültesi/Kalp ve Damar Cerrahisi Anabilim Dalı.Çalışan kalpte koroner bypass operasyonları günümüzde hızla artan oranlarda uygulanmaktadır ve pek çok rapor hastane ve kısa dönem mortalite ve morbiditenin kardiopulmoner bypass eşliğinde yapılan operasyonlara göre daha az olduğunu göstermektedir. Fakat genelde çalışan kalpte yapılan operasyonların kardiyopulmoner bypass a dönüşümünden bahsedilmemektedir. Acil konversiyon, çalışan kalpte CABG operasyonu uygulanması sırasında hemodinamik bozulma, hemoraji, iskemik epizot ve kardiyak arrest gibi nedenleri takiben kardiyopulmoner bypass kullanılması olarak tanımlanır. Bu çalışmanın amacı planlı off pump koroner bypass cerrahisi sırasında acil kardiopulmoner bypassa konversiyonun sonuçlarını değerlendirmek ve konversiyon hastalarının sonuçlarını kardiyopulmoner bypass eşliğinde yapılan koroner bypass operasyonları ile retrospektif olarak karşılaştırmaktı.Uludağ Üniversitesi Tıp Fakültesinde Ocak 2004-Ocak 2010 tarihleri arasında 1257 izole çalışan kalpte koroner bypass operasyonu ve 494 izole konvansiyonel koroner bypass operasyonu uygulandı. 66 hastada (%5.4) acil kardiyopulmoner bypassa konversiyon gereksinimi oldu.Kardiyopulmoner bypassa konversiyon olan hastalar, konvansiyonel cerrahi ile karşılaştırıldığında, mortalitenin (p=0.003), intraaortik balon pompa kullanımının (p=0.007), ventilasyon süresinin (p=0.02), KPB süresinin (p=0.002), operasyon süresinin (p=0.001), inotrop ihtiyacının (p<0.001), aritmi insidansının (p<0.001), hastanede kalış süresinin (p<0.001), göğüs tüpü drenajınını (p=0.023) önemli derecede yüksek olduğu görüldü.Off pump koroner bypass cerrahisi esnasında acil kardiyopulmoner bypassa konversiyon olması yüksek mortalite ve morbidite ile sonuçlanır. Off pump koroner bypass cerrahisi ile konvansiyonel cerrahiyi karşılaştıran çalışmalarda konversiyon hastaları off pump grubuna dahil edilmelidir.Item Çalışan kalpte yapılan koroner bypass cerrahisi sırasında kardiyopulmoner bypassa dönüşümün mortalite ve morbidite üzerine etkisi(Uludağ Üniversitesi, 2013-07-29) Önder, Tolga; Saba, Davit; Binicier, Nöfel Ahmet; Biçer, Murat; Ocakoğlu, Gökhan; Gürcü, Engin; Uludağ Üniversitesi/Tıp Fakültesi/Kalp ve Damar Cerrahisi Anabilim Dalı.; Uludağ Üniversitesi/Tıp Fakültesi/Biyoistatistik Anabilim Dalı.Çalışmamızda planlı off-pump koroner arter bypass cerrahisi sırasında acil kardiopulmoner bypassa konversiyonun sonuçlarını değerlendirdik ve konversiyon hastalarının sonuçlarını kardiyopulmoner bypass eşliğinde yapılan koroner bypass ile retrospektif olarak karşılaştırdık. Kliniğimizde Ocak 2004-Ocak 2010 tarihleri arasında 1257 izole çalışan kalpte koroner bypass, 494 izole konvansiyonel koroner bypass uygulandı. 66 hastada (%5.4) acil kardiyopulmoner bypassa konversiyon gereksinimi oldu. Kardiyopulmoner bypassa konversiyon olan hastalar, konvansiyonel cerrahi ile karşılaştırıldığında mortalitenin (p=0.003), intraaortik balon pompa kullanımının (p=0.007), ventilasyon süresinin (p=0.020), kardiopulmoner bypass süresinin (p=0.002), operasyon süresinin (p=0.001), inotrop ihtiyacının (p<0.001), aritmi insidansının (p<0.001), hastanede kalış süresinin (p<0.001), göğüs tüpü drenajınını (p=0.023) önemli derecede yüksek olduğu görüldü. Off-pump koroner bypass cerrahisi esnasında acil kardiyopulmoner bypassa konversiyon olması yüksek mortalite ve morbidite ile sonuçlanır. Off-pump koroner bypass cerrahisi ile konvansiyonel cerrahiyi karşılaştıran çalışmalarda konversiyon hastaları off pump grubuna dahil edilmelidir.Item A comparison of off-pump and on-pump coronary bypass surgery in patients with low EuroSCORE(BMC, 2014) Ercan, Abdülkadir; Kara, İlker Hasan; Gürbüz, Orçun; Kumtepe, Gencehan; Önder, Tolga; Saba, Davit; Uludağ Üniversitesi/Tıp Fakültesi/Kalp ve Damar Cerrahisi Anabilim Dalı.; 55987378200Background: The aim of the present study was to evaluate and compare postoperative short-term, mid-term and long-term outcomes of coronary artery bypass surgery performed with or without cardiopulmonary bypass in patients with a low European System for Cardiac Operative Risk Evaluation score. Methods: A retrospective analysis of 478 consecutive low risk patients undergoing coronary bypass surgery between January 2002 and December 2007 was performed. Of these patients, 83 cases had undergone on-pump and 395 cases had undergone off-pump coronary bypass surgery. The patients were assessed in terms peri-operative complications, survival, mortality due to cardiac events, need for rehospitalization and repeated coronary revascularization. Results: There was no significant difference between the two groups in terms of preoperative characteristics, except for chronic obstructive pulmonary disease. The number of distal anastomosis per patient was significantly lower in the off-pump group than in the on-pump group (2.66 +/- 0.74 vs. 3.21 +/- 0.85, p < 0.001). Early mortality rates were similar in both groups (1.01% for the off-pump group and 1.2% for the on-pump group, p = 0.687). Neurological complications were significantly lower in the off-pump group than in the on-pump group (1.1% vs. 6%, p = 0.01). The mean follow-up period was 80 +/- 19.1 months (range, 3-112 months). The need for revascularization during long-term follow-up was 10.1% in the off-pump group and 7.2% in the on-pump group (p = 0.416). The 5-year survival was 95.2 +/- 1.1% and 95.5 +/- 2.7% in the off-pump and on-pump groups, respectively (p = 0.8), whereas the 7-year survival was 91.9 +/- 1.6% and 84.7 +/- 6.8% in the off-pump and on-pump groups, respectively (p = 0.274). The 5-year revascularization-free period was 89.5 +/- 1.6% and 89.7 +/- 3.5% in the off-pump and on-pump groups, respectively (p = 0.785). The 7-year revascularization-free period was 71.1 +/- 3.1% and 73.5 +/- 7.3% in the off-pump and on-pump groups, respectively (p = 0.075). The 7-year event-free survival was 80.1 +/- 2.2% and 73.4 +/- 7.3% in the off-pump and on-pump groups, respectively (p = 0.377). Conclusions: The present study demonstrated that off-pump cardiac surgery had advantages over on-pump cardiac surgery in the short term; however, both interventions had similar mid-term and long-term outcomes, when performed in low-risk patient.Item Cytokine gene polymorphisms in Behçet's disease and their association with clinical and laboratory findings(Clinical & Exper Rheumatology, 2009) Özçimen, Ahmet Ata; Dilek, Kamil; Sancaoğlu, Hayriye; Saba, Davit; Yücel, Ali; Yurtkuran, Mustafa Abbas; Yurtkuran, Merih; Oral, Haluk Barbaros; Uludağ Üniversitesi/Tıp Fakültesi/Nefroloji ve Romatoloji Anabilim Dalı.; Uludağ Üniversitesi/Tıp Fakültesi/Dermatoloji Anabilim Dalı.; Uludağ Üniversitesi/Tıp Fakültesi/Kalp Damar Cerrahisi Anabilim Dalı.; 0000-0003-0463-6818; K-7285-2012; 56005080200; 35485529800; 55987378200; 57225839918; 55408539300; 7003389525; 7004498001The association of the cytokine gene polymorphisms with the development of Behcet's Disease (BD) was investigated in this study. DNA samples were obtained from a Turkish population of 97 unrelated patients with BD, and 12 7 unrelated health), control subjects. All genotyping (IL-6, IL10, IFN-gamma, TGF-beta 1 and TNF-alpha) experiments were performed using sequence-specific primers PCR. The frequency of TGF-beta 1 codon 25 GG genotype was found significantly lower in BD patients compared to healthy control subjects. The IL-10 -1082 GA genotype was more frequent whereas the AA genotype was less common in the BD group compared to the control group. The association between clinial findings and cytokine gene polymorphisms was further investigated in the patients with BD. The frequency of IFN-gamma AA genotype was lower in the patients with genital ulcer. Additionally, it was found that the frequency of IL-6 -174 GG genotype was lower in the patients with Pathergy positivity. These results suggest that TGF-beta 1 and IL-10 gene polymorphisms may affect host susceptibility to BD. Also, to confirm the biological significance of our results, further studies should be performed on other population groups and in large number of cases.Item Euroscore'u düşük hastalarda, çalışan kalpte ve kardiyopulmoner baypas kullanılarak yapılan koroner arter cerrahisi sonrası erken, orta ve uzun dönem sonuçların karşılaştırılması(Uludağ Üniversitesi, 2011) Karal, İlker Hasan; Saba, Davit; Uludağ Üniversitesi/Tıp Fakültesi/Kalp ve Damar Cerrahisi Anabilim Dalı.Bu geriye dönük çalışmada, EuroSCORE'u düşük, çalışan kalpte koroner arter cerrahisi (ÇKKC) ve konvansiyonel kardiyopulmoner baypas kullanılarak koroner arter cerrahisi uygulanan hastalarda erken postoperatif sonuçların, sağkalım, herhangi bir kardiyak olaya bağlı mortalite veya tekrar hastaneye yatma ihtiyacı ve tekrarlayan koroner revaskülarizasyon gerekliliğinin değerlendirilmesi ve karşılaştırılması amaçlandı.Ocak 2002- Aralık 2007 tarihleri arasında, kardiyopulmoner baypas (KPB) ile koroner arter cerrahisi (n=83) ve çalışan kalpte koroner arter cerrahisi(n=395) uygulanan, EuroSCORE'u düşük hastaların postoperatif erken orta ve uzun dönem sonuçları araştırıldı.Preoperatif özellikler açısından iki grup arasında anlamlı klinik veya istatistiksel fark yoktu. Bununla beraber KPB grubuyla karşılaştırıldığında ÇKKC grubunda distal anastomoz sayısı belirgin olarak daha azdı(2.66±0,74, 3.21±0,85; p<0.05). Operatif ve postoperatif mortalite oranları benzerdi (ÇKKC n=4, %1,01, KPB n=1, %1,2; p=0.6). Fakat ÇKKC gurubunda nörolojik komplikasyonlar belirgin olarak daha azdı(%1,1'e karşı, %6; p=0.001).Ortalama takip süresi 80±19.1 aydı (3-112 ay). ÇKKC grubunda 40 hastada (%10,1) revaskülarizasyon ihtiyacı oldu, bu sayı KPB grubunda 6 idi (%7,2, p>0,05). KPB ve ÇKKC gurupları için 5 ve 7 yıllık sonuçlar sırasıyla; 5 yıllık sağkalım; %95.2±1,1, %95,5±2,7, p=0.8; 7 yıllık sağkalım %91.9±1,6, %84,7±6,8 (p>0,05). 5 yıllık revaskülarizasyondan bağımsızlık: %89,5±1,6, %89,7±3,5,, p=0.785; 7 yıllık revaskülarizasyondan bağımsızlık: %71,1±3,1, %73,5±7,3, ve herhangi bir kardiyak olaydan bağımsız 7 yıllık sağkalım: %87,9±3,8%, 73,4±7,3%; p=0.377 idi.Bu çalışma KPB kullanılarak yapılan koroner arter cerrahisiyle karşılaştırıldığında, çalışan kalpte koroner arter cerrahisinin, erken dönemde avantajları olduğunu, orta ve uzun dönem sonuçlarının ise benzer olduğunu göstermiştir.Publication Evaluation of polylactide film for prevention of pericardial adhesion in a rabbit model(Baycinar Medical Publ-Bayçınar Tıbbi Yayıncılık, 2015-01-01) Gürbüz, Orçun; Ercan, Abdulkadir; Biçer, Murat; Kumtepe, Gencehan; Bayram, Sami; Şenkaya, Işık; Saba, Davit; BİÇER, MURAT; BAYRAM, AHMET SAMİ; ŞENKAYA SIĞNAK, IŞIK; Saba, Davit; Uludağ Üniversitesi/Tıp Fakültesi/Kalp Damar Cerrahisi Anabilim Dalı.; Uludağ Üniversitesi/Tıp Fakültesi/Göğüs Cerrahisi Anabilim Dalı.; ABC-2231-2020; ABB-7580-2020; DTC-2331-2022; DPS-9311-2022Background: This study aims to evaluate the efficacy of a bioabsorbable polylactide film, which was proven to be effective in preventing pelvic adhesions, in prevention of postoperative pericardial adhesions in an animal model.Methods: Forty New Zealand white rabbits were divided equally into control and treatment groups. Subjects were performed left anterior thoracotomy and partial pericardiectomy followed by epicardial abrasion. In control groups (group 1 and 2), the pericardium was left open to allow retrosternal adhesions. In treatment groups (group 3 and 4), the pericardial defect was closed with 0.02 mm bioabsorbable polylactide film. Postoperative macroscopic and microscopic evaluations were made by the same blinded observers at the end of the third week in group 1 and 3, and at the end of the sixth week in group 2 and 4.Results: Macroscopic and histopathologic examinations revealed no significant differences between control and treatment groups in terms of adhesion formation. However, polylactide film supported the growth of a mesothelium-like layer in the treatment groups.Conclusion: Although polylactide film assists in the regeneration of mesothelial cells layer, it does not prevent the development of pericardial adhesions.Item Interleukin-2 gene polymorphism in Turkish patients with Behcet's disease and its association with ocular involvement(Wiley, 2013-10) Özçimen, Ahmet Ata; Yücel, Ali; Dilek, Kamil; Saba, Davit; Yurtkuran, Mustafa Abbas; Oral, Haluk Barbaros; Uludağ Üniversitesi/Tıp Fakültesi/Göz Hastalıkları Anabilim Dalı.; Uludağ Üniversitesi/Tıp Fakültesi/Nefroloji ve Romatoloji Anabilim Dalı.; Uludağ Üniversitesi/Tıp Fakültesi/Kalp Damar Cerrahisi Anabilim Dalı.; Uludağ Üniversitesi/Tıp Fakültesi/İmmünoloji Anabilim Dalı.; 0000-0003-0463-6818; K-7285-2012; 57225839918; 56005080200; 55987378200; 7003389525; 7004498001Behcet's disease (BD) is a chronic immune-mediated systemic disease, characterized by oral and genital lesions and ocular inflammation. Several cytokine genes may play crucial roles in host susceptibility to BD, because the cytokine production capacity varies among individuals and depends on the cytokine gene polymorphisms. The association of the interleukin (IL)-2 gene polymorphisms with the susceptibility to BD was investigated in this study. DNA samples were obtained from a Turkish population of 97 patients with BD and 76 healthy control subjects. Polymorphisms of IL-2 gene at position -330 and +166 were determined using the polymerase chain reaction with sequence-specific primers. In the patients with BD, there was a significantly increased frequency of IL-2 -330 GT genotype. Interestingly, we demonstrated that the frequencies of IL-2 -330 GT and IL-2+166 GG genotypes were increased in BD patients with ocular involvement, whilst IL-2 -330 TT genotype was significantly decreased. Also, analysis of allele frequency demonstrated that the presence of G allele at position +166 of IL-2 seems to be a risk factor for ocular involvement. These results reveal that IL-2 -330 GT genotype may be a susceptibility factor for BD, whereas IL-2 -330 TT genotype seems to display a protective association with BD. Additionally, IL-2 gene polymorphisms might be associated with ocular involvement in BD.Item Interleukin-2 gene polymorphism in Turkish patients with Behcet's disease and its association with ocular involvement(Wiley, 2012-09) Özçimen, Ahmet Ata; Yücel, Ali; Dilek, Kamil; Saba, Davit; Sarıcaoğlu, Hayriye; Yurtkuran, Mustafa Abbas; Oral, Haluk Barbaros; Uludağ Üniversitesi/Tıp Fakültesi/Göz Hastalıkları Anabilim Dalı.; Uludağ Üniversitesi/Tıp Fakültesi/Nefroloji Anabilim Dalı.; Uludağ Üniversitesi/Tıp Fakültesi/Kalp Damar Cerrahisi Anabilim Dalı.; Uludağ Üniversitesi/Tıp Fakültesi/İmmünoloji Anabilim Dalı.; 0000-0003-0463-6818; K-7285-2012Item Kardiyopulmoner baypasın kalp kası üzerine etkileri(Uludağ Üniversitesi, 2017-09-26) Kumtepe, Gencehan; Gürbüz, Orçun; Karal, İlker Hasan; Yüksel, Ahmet; Ercan, Abdülkadir; Saba, DavitBu çalışma, kalp-akciğer makinası kullanılarak ve kullanılmadan atan kalpte koroner baypası yapılan olgularda, kalp-akciğer makinasının kalp kası üzerine etkilerini değerlendirmek için tasarlandı. Kliniğimize isteğe bağlı koroner baypas yapılmak üzere refere edilmiş 20 olgu, eşit iki gruba ayrılarak prospektif ve randomize olarak çalışmaya alındı. Birinci gruba atan kalpte coroner baypası ve ikinci gruba kalpakciğer makinası kullanılarak atan kalpte coroner baypası operasyonu uygulandı. Olgulardan preoperatif creatinine kinase-myocardial bound (CK-MB), cardiac troponin I (cTnI), N-terminal pro-brain natriüretik peptide (NT-pro-BNP) ve karbonhidrat reaktif protein (CRP) düzeylerine, postoperatif 4, 12, 24, 48. saatlerde CK-MB ile cTnI, 4, 24. saatlerde NT-pro-BNP ve 24. saatte CRP düzeylerine bakılmak üzere venöz kan örnekleri alındı. Grup 1’de hasta damar sayısının daha düşük olmasıyla ilişkili olarak, distal anastomoz sayısı (2.1±0.3) anlamlı olarak Grup 2’den (3.3±0.9) daha düşüktü (p=0.004). Miyokardiyal hasar göstergeleri olarak değerlendirdiğimiz CK-MB ve cTnI düzeylerini karşılaştırdığımızda, gruplar arasında postoperatif CK-MB düzeyleri açısından fark yoktu. Grup 2’de cTnI düzeyleri postoperatif 12, 24 ve 48. saatlerde daha yüksek olarak saptandı. Postoperatif kardiyak fonksiyonları değerlendirmek için baktığımız NT-pro-BNP düzeyleri, Grup 2’de 4. saatte anlamlı olarak daha yüksekti. İnflamasyon göstergesi olarak değerlendirdiğimiz CRP düzeyleri açısından gruplar arasında anlamlı fark saptanmadı.Item Kontrollü arteryel hipertansiyon altında, geri kanama kontrolü ile şant kullanılmadan yapılan karotis endarterektomi; tek bir merkezin deneyimleri(Uludağ Üniversitesi, 2011-05-02) Biçer, Murat; Saba, Davit; Yanar, Murat; Sığnak, Işık Şenkaya; Tok, Mustafa; Sevingil, Tolunay; Yolgösteren, Atıf; Önder, Tolga; Cengiz, Mete; Uludağ Üniversitesi/Tıp Fakültesi/Kalp ve Damar Cerrahisi Anabilim Dalı.Bu çalışma, şantsız karotis endarterektomi yapılan hasta grubunda kontrollü arteryel hipertansiyon, normokapni ve geri kanama kontrolü hakkındaki tecrübemizi yansıtmaktadır. Genel anestezi, normokapni ve kontrollü hipertansiyon altında 112 hastada yapılmış 116 ardışık karotis endarterektomi (KEA) verileri retrospektif olarak incelendi. Karotis endarterektomi geri kanama, basınç ve renk değerlendirilmesi sonrası gerçekleştirildi. Hastaların ortalama yaşı 64.2 ± 8.6 (47-83), Erkek/kadın oranı 79/37 ve ortalama kros-klemp zamanı 25.63±5.1 (1555) dakika idi. Otuz hastada %70’in üzerinde bilateral karotis darlığı mevcuttu. On dört hasta asemptomatik (%12) ve 102 hasta (%88) semptomatik idi. Karotis endarterektomilerin tamamı intraluminal şant kullanılmadan uygulandı. 93 hastada(%80) arteriotomi primer, 23 hastada (%20) yama ile kapatıldı 30 günlük hastane içi nörolojik komplikasyonlar iki hastada (%1.7) gelişti. Bunlar; bir hastada inme ve bir hastada amarozis fugaks gelişti. Çalışma grubunda ölüm görülmedi. Bu çalışmanın gereksiz şant uygulamasından sakınmak için bir görüş sağladığını düşünmekteyiz. Şant uygulamadan kontrollü hipertansiyon, normokapni ve internal karotis arterden (İCA) geri kanama kontrolü ile karotis endarterektomi düşük morbitide ve mortalite oranlarıyla cerrahi yapabilmemizi sağlamaktadır.Item Kronik kalp yetmezliği'nin akut alevlenmesinin kardiyojenik şok evresinde kısa süreli ventrikül destek sistemlerinin etkinliği(Uludağ Üniversitesi, 2014) Yılmaz, Ekrem; Saba, Davit; Uludağ Üniversitesi/Tıp Fakültesi/Kalp ve Damar Cerrahisi Anabilim Dalı.Kalp yetmezliği kronik süreçte hayat kalitesini ve hayatta kalımı düşüren yaygın bir hastalıktır. Bu hastalık sebebiyle gerçekleşen ölümler genellikle akut dekompanzasyon atakları ile olmaktadır. Çeşitli sebeplerle tetiklenen bu dekompanzasyon ataklarının, hastalığın yarattığı miyokard disfonksiyonu sebebiyle hayatta kalım oranları çok düşük olan "kardiyojenik şok" evresine ilerlemesi durumunda geleneksel yöntemler çoğu zaman yetersiz kalmakta ve hasta kaybedilmektedir. Kalp yetmezliği hastaları için kalbin mekanik bir organ olmasından da faydalanılarak pompa fonksiyonunu üstlenecek mekanik cihazlar geliştirilmiştir. Uzun yıllar boyunca destek sağlayabilen cihazlar olduğu gibi özellikle kardiyojenik şok hastalarında kullanılmak üzere geliştirilmiş destek süresi sınırlı ancak kolay ve hızlı implante edilebilen düşük maliyetli cihazlar da hastalara yeni bir şans verebilmektedir. Bu çalışmada İstanbul Kartal Koşuyolu Yüksek İhtisas Eğitim ve Araştırma Hastanesi Kalp ve Damar Cerrahisi Kliniği' nde Eylül 2010 – Aralık 2013 tarihleri arasında kardiyojenik şok tanısıyla CentriMag® kısa süreli dolaşım destek sistemi takılmış olan 30 hastanın verileri retrospektif olarak incelendi. Yapılan incelemede 30 hastadan 8' inin kalp nakline, 3 hastanın HVAD®, 1 hastanın ise Excor®' a köprülendiği saptandı. Hastaların 2' sinde hedeflenen hemodinaminin sağlanması için inotrop desteğe gereksinim oldu. Kardiyojenik şok nedeniyle yükselmiş olan transaminaz, üre ve kreatinin değerlerinin mekanik desteğin başlaması sonrası düşüşe geçtiği görüldü. Bu sayede hastaların kalp nakli veya uzun dönem mekanik destek sistemlerine uygun birer aday haline geldikleri görüldü. Bu çalışmayla CentriMag® isimli kısa süreli ventrikül destek sisteminin mortalitesi son derece yüksek bir klinik tablo olan kardiyojenik şok anında geleneksel inotrop ve intraaortik balon pompasına (İABP) kıyasla çok daha yüksek sağkalım oranları sağladığı saptanmıştır.Item Mitral darlığında cerrahi tedavinin hemodinamik etkileri(Uludağ Üniversitesi, 1994) Saba, Davit; Uludağ Üniversitesi/Tıp FakültesiMitral darlığı nedeniyle cerrahi tedavi uygulanan 17 olgunun hemodinamik özellikleri incelendi. Onbir olguya St.Jude bileaflet metalik kapak replasmanı, 6 olguya açık mitral komisurotomi yapıldı. Olguların tümünde preoperatif ve postoperatif 24. saatte Swan-ganz kateteri aracılığıyla pulmoner ve sistemik hemodinamik ölçümler yapıldı. Tüm olgularda preoperatif Ekokardiyografi ile cerrahi kararı verildi, 40 yaşın üzerindeki olgulara beraberinde kalp kateterizasyonu ve koroner anjiografi yapıldı. Postoperatif 2. ayda Ekokardiyografi tekrarlandı. Anestezi indüksiyon öncesi ortalama CI ortalama 2.7 L/dk/m² iken postoperatif 24. saatte ortalama 3.7 L/dk/m²'ye yükseldi. PVRI preoperatif ortalama 989 dyn-sec-m²/ cm -⁵ iken postoperati f 24. saatte ortalama 85dyn-sec-m²/ cm -⁵'ya düştü. Açık komisurotomi ile MVR arasında hemodinamik açıdan anlamlı bir fark yoktu. Preoperatif Ekokardiyografide açık mitral komisurotomi yapılan olgularda MKA ortalama 1.16 cm², transvalvar ortalama diyastolik basınç gradienti ortalama 16.5 mmHg iken, postoperatif 2. ayda MKA ortamala 3.19 cm², transvalvar basınç gradienti ise ortalama 4.78 mmHg idi. MVR yapılan 11 olguda MKA preoperatif ortalama 1.27 cm², transvalvar basınç gradienti ortalama 17.1 mmHg iken, postoperatif 2. ayda MKA ortalama 3.4 cm², transvalvar basınç gradienti ise ortalama 4.02 mmHg idi. Sol ventrikül boyutları ve fonksiyonlarında Ekokardiyografi değerlendirilmelerinde ise preoperatif ve postoperatif dönemde önemli bir fark yoktu. Ejeksiyon fraksiyonu preoperatif ortalama 0.52 iken postoperatif 2. ayda 0.54 olarak saptandı. M itral kapak alanı, mitral kapakta gradient, pu Imoner vasküler rezistans ve kardiyak indeks göz önüne alındığında cerrahi tedavi hastanın hemodinamisini oldukça iyi yönde etkilemektedir. Bu açıdan replasman ile komisurotomi arasında anlamlı fark yoktur.Item Multipl pulmoner anevrizma ve superior sagital sinus trombozu İle seyreden bir behçet hastalıgı: Olgu sunumu(Aves Yayıncılık, 2010-12) Karadoğan, Serap Köran; Sarıcaoğlu, Hayriye; Erdoğan, Cüneyt; Saba, Davit; Erdem, Hatice; Dilek, Kamil; Tunalı, Şükran; Uludağ Üniversitesi/Tıp Fakültesi/Deri ve Zührevi Hastalıklar Anabilim Dalı.; 6603722836; 8293835700; 55987378200; 57197698218; 56005080200; 7004191748Bilateral multiple pulmonary arterial aneurysms are rare presentations of pulmonary involvement in Behcet's disease (BD), affecting particularly young men. BD has also been well documented as a risk factor for cerebral venous thrombosis, which may present as superior sagittal sinus thrombosis. We present a male patient presenting with both pulmonary arterial aneurysms and superior sagittal sinus thrombosis. This patient is presented since coexistence of sagittal sinus thrombosis and multiple pulmonary arterial aneurysms in BD is rarely observed.Item Off-pump bypass grafting in patients with significant left main coronary artery stenosis(Springer, 2004-01) Saba, Davit; Ener, Serdar; Biçer, Murat; Aytaç, İrem İris Kan; Şenkaya, Işık; Özkan, Hayati; Uludağ Üniversitesi/Tıp Fakültesi/Kalp ve Damar Cerrahisi Anabilim Dalı.; 55987378200; 55968794900; 6507770944; 6504036942; 6603498369; 7103355993The aim of this study was to investigate and determine whether patients with significant (greater than or equal to%50) left main coronary artery stenosis could undergo coronary bypass on the beating heart and compare the results to those obtained using the conventional method. Prospectively collected data of patients with significant left main coronary artery disease who had undergone coronary bypass on the beating heart (group A, n=100) or with the conventional method (group B, n=100) were evaluated retrospectively. EuroSCORE values, preoperative and operative details, postoperative morbidity and mortality, and early results were compared. Groups were similar in terms of EuroSCORE, demographics, and preoperative variables. Number of distal anastomoses per patient was 3.1+/-0.9 in the beating heart group while it was 3.3+/-0.9 in the conventional group (P=0.09). Patients operated on with the conventional method had higher levels of peak creatine kinase-myocardial band, blood and blood product transfusions, and inotropic requirements, while mechanical ventilation times and hospital stay were longer. The incidence of postoperative atrial fibrillation, mediastinitis, and intra-aortic balloon usage were comparable between the groups. There was no neurological complication in group A whereas five major neurological complications (three transient ischemic attacks, two strokes) occurred in group B (P=0.06). Thirty-day mortality occurred in one patient in the beating heart group whereas five early deaths were observed in the conventional group (P=0.21). In significant left main coronary artery stenosis coronary bypass on the beating heart is a safe and effective alternative to the conventional method with the same or better early results. The long-term results need to be evaluated.Item Pompalı ile çalışan kalpte yapılan koroner baypas cerrahisi sonrasında akut böbrek hasarı gelişiminin karşılaştırılması(Uludağ Üniversitesi, 2012-04-30) Sevingil, Tolunay; Saba, Davit; Türkücüoğlu, İbrahim; Gürcü, Engin; Tecimer, Ergun; Özgöz, Haluk M.; Özkaya, Güven; Uludağ Üniversitesi/Tıp Fakültesi/Kalp ve Damar Cerrahisi Anabilim Dalı.; Uludağ Üniversitesi/Tıp Fakültesi/Biyoistatistik Anabilim Dalı.Çalışan kalpte koroner baypas tekniğiyle pompalı koroner baypas tekniğinin postoperatif akut böbrek hasarı gelişimine etkisini karşılaştırdık. Kliniğimizde elektif koroner baypas yapılmak üzere 40 olgu, eşit iki gruba ayrılarak çalışmaya alındı. Birinci gruba çalışan kalpte koroner baypas (grup 1), ikinci gruba pompalı koroner baypas (grup 2) uygulandı. Preoperatif ve postoperatif en yüksek serum kreatinin değerleri alındı. İki grup arasında preoperatif ve intraoperatif değerler operasyon süresi (p=0.001) ve distal anastomoz sayıları (p=0.02) hariç benzerdi. Postoperatif akut böbrek hasarı gelişimi açısından iki grup arasında istatistiksel fark bulunmadı. İki grupta da sadece evre 1 akut böbrek hasarı gelişti (grup 1’de %10, grup 2’de %25) (p=0.204). Akut böbrek hasarı gelişen 7 hastanın 2’sinde sol ana koroner arter lezyonu saptandı. Grup 2’de yoğunbakımda kalış süresi 2.40±0.25 gün, grup 1’de 1.45±0.15 gün olarak bulundu (p=0.006). Postoperatif akut böbrek hasarı gelişimi açısından çalışan kalpte ve pompalı koroner baypas tekniklerinin birbirlerine üstünlük sağlamadığı, sol ana koroner arter lezyonunun akut böbrek hasarı gelişiminde önemli bir etken olduğu görüldü.