2014 Cilt 40 Sayı 3

Permanent URI for this collectionhttps://hdl.handle.net/11452/18444

Browse

Browsing by BUU Author "Özkalemkaş, Fahir"

Filter results by typing the first few letters
Now showing 1 - 1 of 1
  • Thumbnail Image
    Item
    Pseudomonas dışı ektima gangrenosum: fusarium enfeksiyonu olgusu
    (Uludağ Üniversitesi, 2014-12-22) Alp, Tuğcan; Gözden, Hilmi Erdem; Özkalemkaş, Fahir; Şahin, Ahmet Bilgehan; Özkocaman, Vildan; Ersal, Tuğba; Ali, Rıdvan; Tıp Fakültesi; Hematoloji Ana Bilim Dalı
    Fusarium tipleri, bağışıklığı baskılanmış kişilerde giderek artış gösteren ciddi etkenlerdir ve derin nötropenik hastalarda geliştiğinde genellikle ölümcüldür. Uzun süreli ciddi nötropeni(˂500/ mm3), kortikosteroidler, geniş spektrumlu antibiyotikler, intravenöz kateter varlığı yaygın Fusarium enfeksiyonu gelişimi için önemli risk faktörleridir. Olgumuz; nüks Akut Myeloid Lösemi tanılı 52 yaşında, erkek olup kurtarma amaçlı etoposid+ mitoksantron+ sitarabin kemoterapisi verildi. Hastamızda posakonazol profilaksisi altında ciltte ektima gangrenosum benzeri döküntülerle kendini gösteren Fusarium enfeksiyonu gelişti ve vorikonazol ile başarılı şekilde tedavi edildi. Yaygın hastalığın kötü seyirli oluşu lokalize enfeksiyonun erken tanı ve tedavisine dikkat çekmektedir. Bilinen risk faktörleri olan ve fuzariyal enfeksiyondan şüphelenilen hastalarda vakit kaybedilmeden yüksek doz lipozomal amfoterisin tedavisine başlanması önerilmektedir. Fusarium tedavisinde etkin olabilen itrakonazol, vorikonazol ve posakonazol gibi daha yeni triazol grubu antifungal ajanlar mevcuttur. Nadir görülen fakat bağışıklığı baskılanmış hastalarda sıklığı giderek artış gösteren, erken tanındığında ve hemen tedaviye başlandığında başarılı sonuçlar alınabilen Fusarium enfeksiyonuna dikkat çekmek istedikDeveloping drug resistance requires the rational use of antibiotics. In this study; it is aimed to assess the affectivity of the oral treatment and monotherapy in febrile neutropenia. In this study, 64 febrile neutropenia attacks that have observed in 44 patients were evaluated retrospectively. In the low risk group, when a starch has provided; imipenem, a starch has been providing three days imipenem+five days oral cefixime, in the high risk group; a starch was provided as cefixime+amicasin, other starch was provided as imipenem. None of the patients who were involved in the study lost their lives. The empiric treatment success without any modification in entire group was 78%. The same success was 53,8% in low risk imipenem brachion, the same success was 92,3% in three days imipenem+five days cefixime brachion (p=0,037), it was 81,3% in high risk cefixime+amicasin brachion and in the imienem brachion, it was 81,8% (p=0,641). Due to the fact that our number of patient is restricted, in the empiric treatment, the oral treatment could be more effective in the oral treatment however, in high risky patients, monotherapy is accepted as betterness because each brachion has same success.