Hidrojen sulfid donörü sodyum hidrojen sülfür’ün ın vitro yara iyileşmesi üzerine etkisinin araştırılması

Abstract

Yara iyileşmesi sürecinde büyüme faktörlerinin hücre proliferasyonu, hücre farklılaşması ve hücre ölümü gibi çeşitli biyolojik aktiviteleri mevcuttur. Gazotransmitterler yara iyileşme sürecinde etkinliği gösterilmiş sinyal molekülleridir. Gazotransmitter ailesinin bir üyesi olan H₂S’in in vivo çalışmalarda yara iyileşmesinde düzenleyici bir molekül olarak görev aldığı bildirilmektedir. H₂S’in yara iyileşme sürecinde çeşitli sinyal yolaklarının aktivasyonu aracılığıyla indirekt etkisinin olduğu görülmektedir. Bu çalışmada H₂S’in indirekt etkisinden ziyade direkt etkisinin olup olmadığı araştırılmıştır. Bu bağlamda H₂S donörü olan NaHS’in in vitro yara iyileşmesinde fonksiyon gösteren çeşitli genlerin ekspresyon düzeylerine olan etkisi değerlendirilmiştir. İmmortalize insan keratinosit hücreleri 50μg, 25μg, 10μg, 5μg, 1μg konsantrasyonda NaHS ile 24, 48 ve 72 saat boyunca inkübe edilmiş ve MTS analizi ile hücre canlığı belirlenmiştir. TGF-β1, TGF-β3, VEGF ve K17 gen ifadelerindeki değişimler qRT-PCR yöntemiyle belirlenerek elde edilen veriler ΔΔCT metodu ile hesaplanmıştır. Hücre canlılığı açısından farklı konsantrasyonlarda uygulanan NaHS’in 1μg’lık dozunun toksik olmayan doz olduğu belirlenmiştir. NaHS uygulamasının K17 mRNA ekspresyonunu anlamlı düzeyde arttırırken TGF-β1, TGF-β3 ve VEGF ekspresyonunda anlamlı değişikliğe yol açmadığı saptanmıştır. NaHS’in in vitro yara iyileşmesi üzerine direkt etkisinin olmadığı sonucuna varılmıştır.

In the wound healing process, various biological activities such as cell proliferation, cell differentiation, and cell death are mediated by growth factors. Gasotransmitters are signaling molecules that have been shown to be effective in the wound healing process. H₂S, a member of the gasotransmitter family, is reported to function as a regulatory molecule in wound healing in in vivo studies. The in direct effect of H₂Sin the wound healing process is observed through the activation of various signaling path ways. This study investigates whether H₂S has adirect effect rather than an indirect effect. In this context, the impact of NaHS, an H₂S donor, on the expression levels of various genesinvolved in in vitro wound healing has been evaluated. Immortalized human keratinocyte cells were incubated with NaHS at conc entration sof 50 μg, 25 μg, 10 μg, 5 μg, and 1μg for 24, 48, and 72 hours and cell viability was determined by MTS analysis. Changes in the expression of TGF-β1, TGF-β3, VEGF and K17 genes were determined using qRT-PCR, and the data were calculated using the ΔΔCT method. In termsof cell viability, it was determined that the 1μg dose of NaHS is a non -toxic dose. While NaHS application significantly increased K17mRNA expression, it didn’t cause significant changes in TGF-β1, TGF-β3 and VEGF expression. It was concluded that NaHS doesn’t have a direct effect on in vitro wound healing.