Self-presentation and display of paideia by Roman Imperial villa owners: The case of the cosmological mosaic in Mérida

Abstract

In the Roman Imperial period, paideia and, relatedly, language were used as important tools by the social elite to prove and consolidate their status in a society characterised by social mobility. It is therefore not surprising that this phenomenon also manifested itself in decorative home furnishings, as the education acquired could be showcased during receptions and banquets to guests of similar social status. The owners of the villae and domus were able to stage themselves and their specific education in a variety of ways. A special example for this is the cosmological mosaic in Mérida, which is unique in many respects. Some of the 32 preserved personifications depicting the structure of the cosmos are characterized by a tense relationship between iconography and name inscriptions. These cases show that the cultural practice of embellished and riddled speaking, popular from the High Imperial period onwards, was applied to a visual medium. This enabled the patron to display his rhetoric abilities and high level of education to his invited guests.

Roma İmparatorluk Dönemi’nde paideia ve buna bağlı olarak dil, toplumsal hareketlilikle karakterize edilen bir toplumda sosyal elitin statüsünü kanıtlamak ve pekiştirmek için önemli araçlar olarak kullanılmıştır. Bu olgunun, dekoratif ev eşyalarında da kendisini göstermesi bu nedenle şaşırtıcı değildir; zira edinilen eğitim, aynı sosyal statüye sahip davetlilerin katıldığı kabul ve ziyafetlerde sergilenebiliyordu. Villae ve domus sahipleri, kendilerini ve özgül eğitim birikimlerini farklı yollarla sahneleyebilmişlerdir. Bunun özel bir örneğini pek çok açıdan benzersiz olan Mérida’daki kozmolojik mozaik teşkil etmektedir. Kozmosun yapısını betimleyen 32 korunmuş kişileştirmenin bir kısmı, ikonografi ile ad yazıtları arasındaki gerilimli ilişkiyle dikkat çekmektedir. Bu durumlar, Yüksek İmparatorluk Dönemi’nden itibaren yaygınlaşan süslü ve muammalı konuşma kültürünün görsel bir ortama da aktarıldığını göstermektedir. Böylelikle mozaik sahibi, davet ettiği konuklara hitabet yetisini ve yüksek eğitim düzeyini görsel bir bağlamda teşhir edebilmiştir.