Jean-Paul Weber'in tekizlekçi çözümlemesine bir örnek: Charles Baudelaire

Abstract

Bundan dört yıl önce Jean-Paul Weber'in tekizlekci eleştirisini incelemeyi amaçlayan üç makalelik bir dizinin birincisini yayımlamış; bu makalenin başında amacımızın, Weber'in eleştiri yöntemini özetlemek, yazan Şiirsel Yapıtın Oluşumu ve İzleksel Alanlar adlı yapıtlarında yer alan on altı incelemesinden birini tanıtmak ve kendi düşüncelerimizi de ekleyerek Weber'e yöneltilen itirazları dile getirmek olduğunu belirtmiştik. Bu makalede Weber'in eleştirel yaklaşımı: bir kez daha kısaca sergiledikten sonra onun Baudelaire'le ilgili çözümlemesini özetlemeye çalıştık. Baudelaire'in izlek yapısı Weber'e "göreceli basit görünür. Çocukluğa ve ölüme ilişkin düşlemeler." "Baudelaire'ın yapıtı, der Weber, fürdeşikliğiyle esininin tek çizgililiğiyle dikkatimizi çeker: denebilir ki, Baudelaire, tıpkı Edgar Poe ya da Paul Valéry gibi, tek bir saplantının insanıydı." Burada ileri sürülenlerin tümü şuna indirgenebilir: Baudelaire'in şiirlerinin hemen hemen tümünde tek bir izlek, çocuklukla ilgili bir izlek vardır ve Baudelaire'in şiir buradan esinlenir, burada beslenir. Üçüncü ve sonuncu makalemizde, kendi düşüncelerimizi de ekleyerek Weber'e yöneltilen itirazlardan söz edeceğiz.

Nous avions publié, il y a quatre ans, un article, le premier des trois articles qui visaient à étudier la critique monothématique de Jean-Paul Weber. Au com mencement de cet article, nous disions que notre but était en une série d'articles, de résumer la méthode critique de Weber, d'illustrer l'une de ses seize études publiées dans deux ouvrages intitulés Genèse de l'oeuvre poétique et Domaines thématiques, et de parler des objections critiques adressées à Weber en y ajoutant nos propres idées. Dans cet article, après avoir brièvement exposé encore une fois l'approche critique de Weber, nous avons essayé de résumer son étude sur Baudelaire dont "la thématique [lui] apparaît comme relativement simple. Un fantasme à la fois puéril et macabre". "L'oeuvre de Baudelaire, die Weber, nous frappe par son homogénéité, par le caractère unilinéaire de son inspiration, au même titre que, par exemple, Ed gur Poe ou Paul Valéry. Tout ce que nous affirmons ici se réduit à ceci: sous-jacent à la quasitotalité poétique de l'oeuvre poétique de Baudelaire, un thème unique, un thème infantile, et dont toute la poésie baudelairienne s'inspire et se nourrit. Dans notre prochain et dernier article, nous parlerons des objections critiques adressées à Weber en y ajoutant nos propres idées.