Bursa ilinde özel sektörde çalışan işyeri hekimlerinin işyeri hekimliği uygulamaları ile ilgili düşünceleri

Abstract

Araştırma kapsamındaki işyeri hekimlerinin %62.4'ü pratisyen, %79.3'ü erkektir. İşyeri hekimlerinin işyerindeki sağlık risklerine karşı bulundukları önlem girişimleri, ağırlıklı olarak kişisel korumaya yöneliktir. Kişisel koruma sağlamaya yönelik olan girişimler, fiziksel riskler için %79.1, kimyasal riskler için %67.7, iş güvenliğini bozan etmenler için %85.7'dir. İşyeri hekimliği hizmetlerini yeterli düzeyde verebildiğini belirten hekimlerin oranı, işe giriş muayeneleri için %33.2, periyodik muayeneler için %51.0, özellikli işçi muayeneleri için %30.4, işe dönüş muayeneleri için %6.5, kreş denetimi ve çocuk bakımı için %66.7'dir. İşyerinde durum değerlendirmesi yaptığını belirten hekimlerin oranı %40.2 iken, işçi sağlığı denetleme gezisi yaptığını belirten hekimlerin oram %83.7'dir. Hekimlerin işyerinde bulundukları süre ile işyerine gitme sıklıkları, çalıştıkları iş sayısının artmasından olumsuz etkilenmektedir. Büyük işyerlerinde, hekimlerin işyerinde bulundukları sürenin yasal süreyle uyumu azalmaktadır. İşyeri sağlık birimi bölümlerinin mevzuatla uyumu %0.4, işyeri sağlık birimlerinde çalışan hekim dışı sağlık personelinin sayısal açıdan mevzuatla uyumu %18.7'dır. Sağlıkçı işçi bulunan işyeri sayısı %61.4'dür. İşyerinde işçi eğitimi verme girişiminde bulunmuş hekimlerin oranı %47.6'dır. İşyerindeki acil organizasyonunun yeterliliği %36.3, işçi sağlığı ve iş güvenliği kurulu çalışmalarının etkinliği %31.3 olarak belirtilmiştir. Yıllık çalışma raporu hazırladığını belirten hekimlerin oranı %63.8'dır. İşyeri hekimliği ücretini tam alan hekim oranı %80.5 olarak belirtilmiştir. İşverenle olan ilişkileri işverenin statüsü ya da hekimin hizmet doyumu etkilememekte, buna karşın maddi doyum düzeyi belirleyici olmaktadır. Hekimler genel olarak işyeri hekimliği hizmetini maddi doyum amacıyla sürdürmekte, çalışma ortamında kısıtlı sürelerde bulunmakta ya da hiç bulunmamaktadırlar. İşyeri hekimlerinin belirttikleri sorunlar ve belirtilme oranları değerlendirildiğinde, işyeri hekimliğine ilişkin temel sorunların yeterli düzeyde vurgulanmadığı görülmektedir.