Perkütan endoskopik gastrostomili çocuğun ailesinin evde bakımda yaşadığı sorunlar

Abstract

Giriş: Perkütan endoskopik gastrostomi (PEG), çocuklarda yutma güçlüğü, nörolojik, gastrointestinal ve özofagus hastalıklarında çocukların uzun süreli beslenmelerinde en sık kullanılan enteral beslenme şeklidir. PEG’nin evde bakımında aileler fiziksel, psikolojik, sosyal ve ekonomik sıkıntılar yaşayabilmektedirler. Bu çalışmada, bir çocuk cerrahisi kliniğinde izlenen PEG’li çocukların ailelerinin evde bakımda yaşadıkları sorunlar incelenmiştir. Gereç ve Yöntem: Bu çalışma, Haziran-Ağustos 2014 tarihleri arasında Ankara Üniversitesi Tıp Fakültesi, Cebeci Hastanesi, Çocuk Cerrahisi Kliniği’nde tanımlayıcı kesitsel tipte yürütülmüştür. Araştırmanın örneklemini PEG ile izlenen 20 çocuğun primer bakımını üstlenen kişiler oluşturmuştur. Veriler, araştırmacılar tarafından literatür doğrultusunda hazırlanan 26 soruluk veri toplama formu kullanılarak, yüz yüze görüşme tekniği ile toplanmıştır. Verilerin değerlendirilmesinde tanımlayıcı istatistikler kullanılmıştır. Bulgular: Klinikte PEG ile izlenen çocukların primer bakımını üstelenen kişilerin hepsi annedir. Annelerin %80’i bakım, %70’i maddi ve %60’ı ev işlerinde sıkıntı yaşadıklarını ifade etmişlerdir. PEG’nin evde bakımında en çok yaşadıkları sıkıntılar pansuman (%80), mama (%40) ve malzeme temini (%20) ile ilgilidir. Anneler, pansuman ile ilgili en çok işlemi yaparken zarar vermekten korktuklarını, mama ile ilgili ise ürün seçimi ve hazırlanmasında sıkıntı yaşadıklarını ifade etmişlerdir. Annelerin bu sıkıntıların çözümüne yönelik klinik ekipten beklentileri pansuman, komplikasyon, mama gibi konularda uygulamalı eğitim (%90) ve klinik ekiple daha etkili iletişimdir (%5). Sonuç: Hemşirelerin ebeveynlere PEG’li çocuğun evde bakımına yönelik uygun, etkili ve uygulamalı eğitim sağlamasının, ailelerin sıkıntıları ile baş etmelerine yardımcı olacağı düşünülmektedir.Introduction: Percutaneous endoscopic gastrostomy (PEG) is the most commonly used form of enteral nutrition in the long-term diet of children with dysphagia, neurological, gastrointestinal and esophageal diseases. Families may experience physical, psychological, social and economic problems in home care. In this study, families whose children with PEG were followed-up in a pediatric surgery clinic were examined with respect to the problems experienced in the home care. Materials and Methods: This descriptive cross-sectional study was carried out in Ankara University Faculty of Medicine, Cebeci Hospital Pediatric Surgery clinic. The study sample was made up of 20 primary caregivers of children with PEG. Data were collected by interviews with a questionnaire prepared by the researchers in accordance with the literature. Descriptive statistics was used for evaluation of the data. Results: Primery caregivers of all children with PEG in the clinic were their mothers. 80% of mothers stated that they have problems with home care, 70% of them had economical problems and 60% of them had housework problems. Most stated problems about home care were about medical dressing (80%), formula (40%) and supply of PEG materials (20%). Mothers expressed that they were afraid to hurt their children while dressing their wounds, and experienced difficulties in the selection and preparation of their formula. Expectations of the mothers from the clinical team for the solution of these problems were applied training on dressing, complications and formula (90%) and more effective communication with the clinical team (5%). Conclusions: It is considered that effective applied training to parents about home care of PEG would help families cope with problems.