Vergi kaçakçılığının istenilirliği üzerine: Klasiklere karşı anayasal ekonomik yaklaşım

Abstract

Vergi kaçakçılıgının ekonomik istenilirliği konusundaki tartışmalar, kaçakçılara fayda veya maliyet sağlayabilen kaçakçılık kumarının doğasında yer alan belirsizlik etrafında toplanmıştır. Weiss ( 1976) ve Stiglitz ( 1980), bu gibi belirsizliklerin, gelir vergisinden kaynaklanan çarpıtıcı etkileri azaltabileceği gerekçesiyle, gelir vergisi kaçakçılığının gerçekten İstenilir olabileceğini ileri sürmüşlerdir . Yitzhaki ( 1987), sorunu Weiss gibi ele alınıp gelir vergisi kaçakçılığının belirsiz olmasının etkinsizliği artıracağını öne sürmüştür. Vergi kaçakçılığının istenilirliği hakkında uyum içinde olmayan bu modeller, üç önemli varsayımı paylaşmaktadır. İlk olarak, vergi gelirleri sabit tutularak devletin belirlenmiş bir gelir hedefine ulaşmayı amaçladığı kabul edilir. Vergi kaçakçılığının sonucu, vergi gelirlerinin kaybı değil daha yüksek vergi oranlarıdır. İkinci olarak bu modeller, hem kaçakçılar ve hem de dürüst yükümlüler açısından toplumun amacının maksimizasyon olduğunu varsayarlar. Vergi kaçakçılığı tercihleri, yasadışı olmasına ve bu yüzden mevcut ahlaki normları ihlal etmesine rağmen, sosyal refah fonksiyonunda hesaba katılmıştır. Üçüncü olarak bu modeller vergi kaçakçılığının fayda ve maliyetini ölçerken, yasadışı faaliyetlerden kaynaklanan psikolojik maliyetleri dikkate almaktadır.