Yaş tip yaşa bağlı maküla dejenerasyonunda intravitreal aflibersept ve ranibizumab tedavisinin anatomik ve fonksiyonel sonuçlarının karşılaştırılması

Abstract

Amaç: Yaşa bağlı maküla dejenerasyonu sonucu gelişen koroidal neovaskülarizasyon (KNV) tedavisinde intravitreal aflibersept ve ranibizumabın anatomik ve fonksiyonel sonuçlarını değerlendirmek ve karşılaştırmak. Gereç ve Yöntem: Mayıs 2015-Eylül 2017 tarihleri arasında KNV tanısı konulan, en az 6 ardışık aflibersept veya ranibizumab enjeksiyon uygulanmış ve en az 6 ay takip edilmiş olgular retrospektif olarak incelendi. Enjeksiyon öncesi ve her ay Early Treatment Diabetic Retinopathy Study (ETDRS) eşeli ile en iyi düzeltilmiş görme keskinliği (EİDGK), göz içi basıncı (GİB), göz dibi bulguları, optik koherens tomografi (OKT) ile santral maküler kalınlık (SMK), floresein anjiyografide KNV tipi belirlendi. Altıncı ayda en az 1 aktivasyon kriteri olan gözlerde diğer ilaca geçildi, remisyondaki gözlerde KNV aktivasyonu saptandığında 6 enjeksiyon daha uygulandı. Her grubun kendi içinde ve gruplar arasında anatomik ve fonksiyonel değişimler karşılaştırıldı. Bulgular: Çalışmaya 38 olgunun 38 gözü (19 aflibersept, 19 ranibizumab) alındı. Aflibersept grubunda ortalama izlem süresi 18,1, ranibizumab grubunda 22,3 aydı. Enjeksiyon sonrası EİDGK’daki artış istatistiksel olarak anlamlı değildi (p>0,05). Altıncı ayda 3 veya fazla sıra kazanımı aflibersept grubunda 6 (%32), ranibizumab grubunda 7 (%37) gözde saptandı (p=0,732). Birinci yılda bu değerler afibersept için (n=17) 6 (%35) ve ranibizumab için (n=14) 5 (%36) göz idi (p=0,005). Aflibersept grubunda ortalama SMK’da bütün kontrol noktalarında (p<0,05), ranibizumab grubunda sadece 6. ayda istatistiksel olarak anlamlı azalma görüldü (p=0,003). Altıncı ayda aflibersept grubunda 18 (%95), ranibizumab grubunda 14 (%74) göz remisyondaydı (p=0,180). Sonuç: Aflibersept ve ranibizumabın KNV tedavisinde etkin olduğu görüldü. Yeterli anatomik yanıt alınamadığında diğer ilaca değişim etkili olabilmektedir.

Purpose: To evaluate and compare the anatomical and functional results of intravitreal aflibercept and ranibizumab in the treatment of choroidal neovascularization (CNV) caused by age-related macular degeneration. Materials and Methods: Between May 2015 and September 2017, this study retrospectively reviewed the cases diagnosed with CNV, those who have been applied at least 6 consecutive intravitreal ranibizumab or aflibercept injections, and those whose files were reviewed for at least 6 months of the follow-up period. Best-corrected visual acuity (BCVA) with Early Treatment Diabetic Retinopathy Study (ETDRS) chart, intraocular pressure (IOP), optic fundus findings, central macular thickness (CMT) with optical coherence tomography (OCT), a CNV type with fluorescein angiography have been determined every month and before each injection. In the sixth month, eyes that had at least 1 activation criterion were switched to the other drug, and when CNV activation was detected in remission eyes additional 6 injections were administered. Anatomical and functional changes were compared within each group itself and between the groups. Results: 38 eyes of 38 patients (19 aflibercept, 19 ranibizumab) were included in the study. The mean follow-up was 18.1 months in the aflibercept group and 22.3 months in the ranibizumab group. The increase in BCVA after injection was not statistically significant (p>0.05). In the sixth month, 3 or more row gains were detected in 6 (32%) eyes in the aflibercept group and 7 (37%) eyes in the ranibizumab group (p=0.732). In the first year, these values were 6 (35%) for the aflibercept group (n=17) and 5 (36%) for the ranibizumab group (n=14) (p=0.005). There was a statistically significant decrease in mean CMT in all control points (p <0.05) in the aflibercept group and only at the 6th month in the ranibizumab group (p=0.003). In the sixth month, 18 (95%) eyes in the iv aflibercept group and 14 (74%) eyes in the ranibizumab group were in remission (p=0.180). Conclusion: Aflibercept and ranibizumab were found to be effective in the treatment of CNV. When sufficient anatomical response is not achieved, drug switch may be effective.