Bir üniversite hastanesi’nde beyin ölümü tanısı konan olgularda organ bağışı oranlarının retrospektif analizi

Abstract

Bu çalışmada, hastanemizde 01.01.2015-31.12.2017 tarihleri arasında beyin ölümü tanısı konan 48 olgunun kayıtları retrospektif incelenerek, beyin ölümü tanısı konan olguların demografik ve klinik özellikleri ile organ bağış oranları araştırıldı. Olgular ortalama 39.88±20.57 (1-84) yaşında olup, en sık iskemik veya hemorajik inme (%52.1) ve travma (%27.1) sonrası beyin ölümü gelişmişti. Yoğun bakım yatış ile beyin ölümü tanısı arasında geçen süre 35.15±33.58 saatti. Tüm olgulara apne testi yapılmış, 15 olguya (%31.25) ise destekleyici test uygulanmıştı. Yirmi olgunun ailesi (%41.7) organ bağışına olumlu yanıt vermişti. Yaş, cinsiyet, hastane yatış tanısı ve yoğun bakım yatış zamanı ile beyin ölümü saptanması arasında geçen süre aile bağış oranını etkilememişti (sırasıyla p = 0.796, p = 0.461, p = 0.078, p = 0.392). Aile onayı ile organ bağışı izni alınan 20 donörün 3’ünün organları tıbbi nedenlerle kullanılamamış, 17 donörden toplam 31 organ alınarak başka hastalara nakledilmişti. Hastanemizde organ bağış oranının aynı dönemdeki Türkiye ortalamasının (%26.4) üzerinde olduğunu, hastanın demografik verilerinin ve tanı için geçen sürenin bağış oranında etkili olmadığını saptadık.

In this study, demographic and clinical characteristics and organ donation rates of patients diagnosed with brain death were investigated by reviewing the records of 48 patients, who were diagnosed with brain death between 01.01.2015 and 31.12.2017 in our hospital. The mean age was 39.88±20.57 (1-84) and the brain death occured mostly after ischemic and hemorrhagic stroke (52.1%) and trauma (27.1%). The time period between intensive care hospitalization and brain death diagnosis was 35.15±33.58 hours. Apnea test was performed in all cases and supportive tests were applied to 15 cases (31.25%). Twenty family members (41.7%) responded positively to organ donation. Age, gender, hospital admission, and the time between intensive care hospitalization and brain death detection did not affect the family donation rate (p = 0.796, p= 0.461, p= 0.078, p= 0.392, respectively). Three donors were found unsuitable for medical reasons. 31 organs from 17 donors were transplanted. We have determined that organ donation rate in our hospital is above Turkey's average rate (26.4%) in the same period. Also, we found the demographic data of the patients and the duration of brain death diagnosis did not affect the rate of donation.