Adana koşullarında yetiştirilen bazı mısır (Zea mays L.) çeşitlerinde geleneksel ve çift sıralı ekim şekilleri ile farklı ekim sıklıklarının yeşil ot, tane verimi ve verim öğelerine etkileri

Abstract

Çukurova Bölgesinde, ana ürün koşullarında, çift sıra ekim yönteminin ve farklı ekim sıklıklarının, bölgede yaygın olarak ekimi yapılan bazı mısır çeşitlerinde yeşil ot verimi, tane verimi ve bazı verim öğelerine etkisinin saptanmasının amaçlandığı bu çalışma, P31G98, SELE ve DKC 6022 melez mısır çeşitleri; 70 cm ve 25+45 cm sıra arası ve 5000, 6665, 8335, 9995, 11600 ve 13325 bitki/da sıklıklarında denenmiştir.En yüksek yeşil ot verimi; 2005 yılında 25+45 cm sıra arası ve 8335 bitki/da ekim sıklığında (5792.9 kg/da), 2006 yılında ise yine 25+45 cm sıra arası ve 9995 bitki/da ekim sıklığında (6338.3 kg/da) elde edilmiştir. Yeşil ot verimi bakımından en verimli çeşit 2005 yılında 8335 bitki/da ekim sıklığında P31G98 (6279.5 kg/da), 2006 yılında ise 9995 bitki/da ekim sıklığında yine P31G98 (6365.1 kg/da) olarak bulunmuştur.En yüksek tane verimi 2005 yılında 25+45 cm sıra arası ve 8335 bitki/da ekim sıklığında P31G98 çeşidinde (1301.8 kg/da), 2006 yılında ise 25+45 cm sıra arası 8335 bitki/da ekim sıklığında P31G98 çeşidinde (1366.9 kg/da) elde edilmiştir. Tane verimi bakımından en verimli çeşit 2005 yılında 8335 bitki/da ekim sıklığında P31G98 (1413.3 kg/da), 2006 yılında ise 8335 bitki/da ekim sıklığında yine P31G98 (1541.4 kg/da) olarak bulunmuştur.İki yılın sonuçlarına göre, 25+45 cm ekim şekli 70 cm ekim şekline göre tane veriminde % 7.6 - 10.0, yeşil ot veriminde % 4.6 - 6.9 üstünlük sağlamıştır. Adana'da ana ürün koşullarında gerek silaj üretimi ve gerekse tane üretimi amacıyla P31G98 melez mısır çeşidinin önerilebileceği sonucuna varılmıştır. Bu çeşit için uygun ekim sıklığının, tane üretiminde 8335 bitki/da, yeşil ot üretiminde ise 8335-9995 bitki/da arasında olduğu saptanmıştır.This study which was designed to determine the effects of twin row spacing and different plant populations for main crop conditions in Adana region - on forage yield, grain yield and some yield components of certain corn varieties that are widely planted in the region; the hybrid corn varieties P31G98, SELE and DKC 6022 have been tested in 70 cm and 25+45 cm row spaces and in 5000, 6665, 8335, 9995, 11600 and 13325 plant/da densities.P31G98 produced the highest forage yields in both 2005 and 2006 in the 25 + 45 cm twin row spacing. In 2008, P31G98 produced 5792.9 kg/da at the 8335/da plant density. P31G98 when planted at the 9995 plants/da density produced the highest yields (6338.3 kg/ka in 2006).The grain yields of P31G98 also were highest in 25 + 45 cm row spacing and at 8335 plans/da in both 2005 and 2006. The highest grain yields were 1301.8 kg/da in 2005 and 1366.9 kg/da in 2006.According to the results of two years; 25+45 planting style has provided a superiority of 7,6 - 10,0 % in grain yield and 4.6 - 6.9 % in forage when compared to 70 cm planting style. Pursuant to both results, it was concluded that the hybrid variety P31G98 is recommended for the purposes of both forage production and grain production in Adana for main crop conditions. It was determined that the most appropriate planting density for this variety is 8335 plant/da for grain yield and between 8335 - 9995 plant/da for forage production.