Determination of seroprevalence of listeria monocytogenes antibodies in cattle in bursa province of Turkey

Abstract

To determine the seroprevalance of antibodies to L. monocytogenes in cattle in Bursa province of Turkey was aimed in this study. Two hundred nine, aged 1-5 years, healthy Holstein cattle were randomly selected from 6 different districts and after clinical examination blood samples were collected. The herd size (number of cattle in each herd) and the animals fed silage were recorded. Antibodies to L. monocytogenes were determined by agglutination test according to the method described by of Osebold et al. Hematological parameters (white blood cell count, circulating red blood cell count, hematocrit and differenciated cell counts) were analyzed. Antibodies to L. monocytogenes were found in 101 (48.3 %) of the 209 cattle tested. Of 209 cattle tested 54 (25.8%) had 1/50, 74 (35.4%) had 1/100, 23 (11.0%) had 1/200 and 4 had (1.9%) 1/400 agglutination titer whereas no agglutination was detected in 54 (24.88%) cattle. 53.7% (58/108) of female and 42.5% (43/101) of male cattle have been found to be seropositive. The seropositivity in silage fed cattle (57.5%, 92/160) was found statistically higher than cattle that were not feed silage (18.3%, 9/49) (p<0.001). The higher seropositivity (55.8%) was observed in cattle from large herd size (50 – 100 cattle). As a result, in this study seroprevalence of antibodies to Listeria monocytogenes in cattle in Bursa province of Turkey was found as 48.3 % and it was concluded that silage feeding is an important factor in the epidemiology of listeriosis. Larger and detailed prophylactic studies must be planned to control this zoonosis infection for animal and human health

Bu çalışmada Bursa bölgesindeki sığırlarda L. monocytogenes antikor seroprevalansının belirlenmesi amaçlandı. Çalışmada Bursa bölgesinde 6 farklı ilçeden rasgele seçilen Holstein ırkı, 1-5 yaşlı, sağlıklı 209 sığırın klinik muayeneleri yapıldı ve kan örnekleri alındı. Sürüdeki hayvan sayısı (sürü boyutu) ve silajla beslenen hayvanlar kaydedildi. L. monocytogenes antikor düzeyleri Oesborn ve ark. tarafından belirtilen aglutinasyon testi kullanılarak belirlendi. Tüm sığırların hematolojik muayeneleri (total lökosit, eritrosit, hematokrit ve formül lökosit) yapıldı. L. monocytogenes antikor düzeyi 1/100 ve üzeri olanlar seropozitif olarak kabul edildi. İki yüz dokuz sığırın 101’inde (% 48.32) L. monocytogenes antikorları belirlendi. Çalışmadaki sığırların 54’ünde (% 25.8) 1/50, 74’ünde (% 35.4) 1/100, 23’ünde (% 11.0) 1/200 ve 4’ünde (% 1.9) 1/400 düzeyinde antikor titresi belirlenirken, 54 sığırda (% 24.8) antikor saptanmadı. Dişilerin % 53.7’sinin (58/108) erkeklerin % 42.5’inin (43/101) seropozitif olduğu belirlendi. Silajla beslenen sığırlarda seropozitiflik oranının (% 57.5, 92/160), silajla beslenmeyenlerden (18.3%, 9/49) istatistiki olarak (p<0.001) daha yüksek olduğu saptandı. Büyük sürülerde (50-100 sığır) seropozitiflik oranının daha yüksek (% 55.8) olduğu gözlendi. Sonuç olarak, bu çalışmada Bursa bölgesinde Listeria monocytogenes antikor seroprevalansının % 48.3 olduğu belirlendi ve listeriosisin epidemiyolojisinde silajla beslenmenin önemli bir faktör olduğu ortaya konuldu. İnsan ve hayvan sağlığı açısından önemli bir zoonoz enfeksiyon olan listeriosisle mücadele için daha geniş kapsamlı profilaktif çalışmaların yapılmasının gerekliliğine karar verildi.