22 olguda pulpa rekonstrüksiyonu için kullanılan ters akımlı digital arter ada flebinin i̇ncelenmesi

Abstract

Pulpa rekonstrüksiyonu sırasında pulpanın duysal yastıksı yapısının sağlanması elin fonksiyonel kapasitesinin korunması için oldukça önemlidir. Özellikle kemik, tendon ya da eklemi açıkta bırakan distal parmak doku defektlerinin rekonstrüksiyonu cerrahi açıdan zorlayıcıdır. Literatürde pulpa rekonstrüksiyonu için tanımlanmış birçok teknik bulunmaktadır. Ters akımlı digital arter flebi kozmetik kalitesin yüksek olması, post operatif olarak mobilizasyonun hemen sağlanabilmesi, minimal donor alan morbiditesi ve pulpanın duysal yastıksı yapısının sağlanabilmesi ile diğer tekniklerin bir adım önüne geçmektedir. Çalışmada Semmes-Weinstein testinde bütün hastalar için normal duyu oranı %81.8, 2 nokta ayrım testinde ise iyi ve orta dereceli skorların bütün hasta grubuna oranının %95.4 olduğu görüldü. Flebin parmak pulpasının benzersiz yapısını ideale yakın rekonstrüksiyonuna imkanını vermesi, duysal geri dönüşünün yüksek olması ve minimal donör alan morbiditesine sahip olması sebebiyle cerrahın geniş pulpa defektlerinde ilk tercihidir.Providing the sensorial paddy structures of the pulp is essential in order to preserve the functional capacity of the hand in pulp reconstruction. The reconstruction of distally located fingertip defects exposing underlying anatomic structures such as bone, tendon or joint, is challenging. There are numerous surgical techniques in the literature for pulp reconstruction. The reverse flow digital artery island flap is superior to other techniques from the aspect of cosmetic flap quality, minimal donor site morbidity, providing a sensorial paddy pulp. In our study, %81.8 of our patients had “normal” results from Semmes-Weinstein test and %95.4 of our patients had “good” or “moderate” results from 2 point discrimination test. The reverse flow digital artery island flap is author`s first choice flap for moderate to large pulp defects due to its capacity for reconstructing the pulp most ideally, high sensory recovery and minimal donor site morbidity.