Bursa Uludağ Üniversitesi Ziraat Fakültesi Dergisi / Journal of Agricultural Faculty of Bursa Uludag University

Permanent URI for this communityhttps://hdl.handle.net/11452/1350

Browse

Now showing 1 - 20 of 22

Betina ırkı hindilerin entansif ve yarı entansif koşullarda besi gücü ve bazı karkas özellikleri
(Uludağ Üniversitesi, 1990) Karabulut, Ali; Şahan, Ümran; Ak, İbrahim; Ziraat Fakültesi; Zootekni Bölümü
Araştırmanın amacı entansif ve yan entansif koşullarda yetiştirilen erkek ve dişi hindilerin besi gücü, yem değerlendirme ile karkas özelliklerini saptamaktır. Hayvan materyalini 12 haftalık yaşta erkek ve dişi Betina ırkı hindilerin oluşturduğu araştırmanın 56 gün süren büyütme döneminde hindilerden birinci grup hindi büyütme yemi ile barınakta yemlenmiş, ikinci grup ise buğday ve ayçiçeği anızlarında otlatmanın yanı sıra selektör altı buğday ile yemlenmiştir. Büyütme döneminden sonra her iki grupta 56 gün süre ile entansif besiye alınmıştır. Entansif ve yan entansif gruplarda erkek ve dişi hindilerde toplam canlı ağırlık artışı ve karkas randımanı sırasıyla 5.45, 2.56, 5.04 ve 2.44 kg; % 82.05, 78.98, 85.60 ve 78.45 olarak saptanmıştır. Grupların 1 kg canlı ağırlık artışı için yem tüketimi ise sırasıyla 6.560 ve 5. 722 kg olarak hesaplanmıştır. Entansif ve yan entansif yeminine koşullanma hindilerde, toplam canlı ağırlık artışı, 1 kg canlı ağırlık artışı için yem tüketimi ve karkas randımanı bakımından istatistik önemli farklılık yaratmadığı ancak, yarı entansif yemleme koşullarının daha ekonomik olduğu saptanmıştır.
Broyler civcivlerde protein yetersizliği semptomları
(Uludağ Üniversitesi, 1986) Gürocak, Besim; Ak, İbrahim; Sarıçiçek, Münifer; Ziraat Fakültesi; Zootekni Bölümü
Bu çalışmada enerji içerikleri 2950 Kcal ME olan, % 21, % 16, % 12 ue % 8.5 sindirilebilir protein içeren 4 farklı rasyonel beslenen günlük Brayler civcivlerde, protein yetersizliğinin etkileri araştırılmıştır. Besi başlangıç ağırlığı ortalama 40 g olan 4 gruptaki civcivlerin 6 haftalık bir besi döneminden sonra ortalama canlı ağırlıkları sırasıyla; 1280, 1100, 621 ve 152 g, günlük ortalama canlı ağırlık artışı; 29.5, 25.2, 13.9 ve 2. 7 g, günlük ortalama yem tüketimi; 71.2, 62.5, 52.2 ue 42.5 g, 1 kg canlı ağırlık artışı için ortalama yem tüketimi; 2.36, 2.91, 3.23 ue 17.5 kg olarak bulunmuştur . Ayrıca aşın yetersiz beslenen 3. ve 4. gruplardaki civcivlerde zayıf tüylenme, gaga ue tırnaklarda yumuşama, pigmentasyon bozuklukları, halsizlik, kemik deformasyonları, ayakta duran ama ve ölüm oranında artış olduğu gözlenmiştir. Besi sonu canlı ağırlığı bakımından gruplar arasında görülen farklılık istatistiki bakımından önemli bulunmuştur (P < 0.05).
Entansif besi uygulanan hindilerde Lasalosid'in besi performansı ve kesim özelliklerine etkileri
(Uludağ Üniversitesi, 1992) Kırgöz, Vecdi; Ak, İbrahim; Filya, İsmail; Fen Bilimleri Enstitüsü; Zootekni Bölümü
Araştırma, entansif besi uygulanan BetinaxBroviz melezi erkek hindilerin rasyonlarına yem katkı maddesi olarak 0, 50, 100, 150 ve 200 mg/kg lasalosid kalmanin hindilerin besi performansı ve kesim özelliklerine etkilerini belirlemek amacıyla düzenlenmiştir. Besi 750 adet hindiyle 5 grupta ve 70 gün süreyle yürütülmüştür. Hindiler 3200 Kcal/kg ME ve % 15.4 dam protein içeren peler formadaki rasyonla ad libitum olarak yenilenmiştir. Hindilerini besi başlangıç ağırlıklar 4.04.2 kg arasında olup, grupların besi son canlı ağırlıklar ve günlük ortalama canlı ağırlık artışları ise gruplara göre sırasıyla; 8.& 2.0, 89, 9.0 ve 9.0 kg 68.5, 70.2, 69.6, 63.9 ve 70.0 g olarak belirlenmiştir. Hindilerin besi süresince günlük ortalama yem tüketimleri gruplara göre sırasıyla; 412.3, 424.2, 421.5, 421.5, 385.1 ve 409.3 & yerden yararlanma oranlar ise; 6.02, 6.04, 6.06, 5.63 ve 5.85 kg olarak belirlenmiştir. Araştırma sonucunda hindi besi rasyonlarına yem katkı maddesi olarak lasalosid kalmanın, hindilerde canlı ağırlık artış yeri tüketimi ve yerden yararlanma oranını artırdığı saptanmıştır. Ayrıca hindilerde kesimhane ağırlığı ve karkas ağırlığının arttığı, abdominal yağlanmanın azaldığı belirlenmiştir. Ancak besi performansı ve kesim özellikleri bakımından gruplar arasındaki farklılıklar önemsiz bulunmuştur.
Entansif besi uygulanan Kıvırcık ve Türkgeldi kuzularının besi performanslarının karşılaştırılması
(Uludağ Üniversitesi, 1995) Ak, İbrahim; Filya, İsmail; Koyuncu, Mehmet; Ziraat Fakültesi; Zootekni Bölümü
Bu araştırma, entansif besi uygulanan Kıvırcık ve Türkgeldi kuzularının besi performanslarının karşılaştırılması amacıyla düzenlenmiştir. Kıvırcık ve Türkgeldi kuzularında besi başlangıç ağırlığı sırasıyla 19.07 ± 0.426 ve 19.10 ± 0.224 kg; 56 günlük besi süresince ortalama canlı ağırlık artışları 14.54 ± 0.373 ve 18.46 ± 0.513 kg; besi süresince günlük ortalama canlı ağırlık artışları 259.60 ± 6.703 ve 329.59 ± 9.161 g; günlük ortalama yoğun yem tüketimleri 1342.52 ve 1366.79 g; 1 kg canlı ağırlık artışı için yoğun yem tüketimi 5.170 ve 4.146 kg; 1 kg canlı ağırlık artışı için yem gideri ise 14534.94 ve 11656.06 TL. olarak saptanmıştır.
Entansif besi uygulanan Merinos kuzularda farklı protein kaynaklarının besi performansına etkisi
(Uludağ Üniversitesi, 1995) Ak, İbrahim; Bilgüven, Murat; Ziraat Fakültesi; Zootekni Bölümü
Araştırma, 6-8 haftalık yaşta besiye alınan Merinos kuzularda farklı protein kaynaklarının besi performansına etkilerini belirlemek amacıyla düzenlenmiştir. Araştırmada protein kaynağı olarak soya fasulyesi küspesi (SFK) ve ayçiçeği tohumu küspesi (ATK) kullanılmıştır. Araştırma, her birinde 25 baş erkek, 25 baş dişi olmak üzere 50 baş kuzu bulunan 2 gruptaki toplam 100 baş kuzuyla yürütülmüş ve besi 70 gün sürmüştür. Besi süresince kuzular sadece yoğun yem karmasıyla ve ad libitum düzeyde yenilenmiştir. Farklı gruplardaki erkek ve dişi kuzuların besi başlangıç ağırlığı, günlük ortalama canlı ağırlık artışı, günlük ortalama yem tüketimi ve yemden yararlanma oranı gruplara göre sırasıyla; 18.6 ± 0.50, 16.6 + 0.37, 17.3 ± 0.66 ve 16.2 ± 0.38 kg; 279.8 ± 10.10, 212.0 ± 9.41, 251.9 ± 8.05 ve 209.9 ± 6.30 g; 1132 ve 1110 g; 3.988, 5.329, 4.406 ve 5.288 olarak belirlenmiştir. Araştırma sonucunda Merinos kuzularda cinsiyet faktörünün besi performansına etkisi önemli (P < 0.01) bulunurken rasyondaki protein kaynağının etkisi önemsiz bulunmuştur. Ayrıca rasyona SFK katılmasının beside yem giderini artırdığı belirlenmiştir.
Entansif besiye alınan erkek ve dişi betina ırkı hindilerde yem formunun besi performansı ve bazı karkas özelliklerine etkileri
(Uludağ Üniversitesi, 1991) Ak, İbrahim; Karabulut, Ali; Şahan, Ümran; Ziraat Fakültesi; Zootekni Bölümü
Bu araştırma, entansif besiye alınan erkek ve dişi hindilerde yem formunun besi performansı ve bazı karkas özelliklerine etkilerini saptamak amacıyla düzenlenmiştir. Araştırmanın hayvan materyalini 12 haftalık yaşta erkek-dişi Betina ırkı hindiler oluşturmuştur. Araştırmanın yem materyalini ise toz, pelet, öğütülmüş pelet ve dane formdaki hindi büyüme ve besi yemi oluşturmuş olup, deneme 4 grupla 2 dönemde yürütülmüştür. Hindilere 42 günlük büyütme ve 56 günlük besi uygulandıktan sonra besiye son verilmiştir. Farklı fondaki yemlerle beslenen erkek ve dişi hindilerin büyütme + besi dönemi süresince toplam ve günlük ortalama canlı ağırlık artışları sırasıyla; 4.49 - 1.93, 3.62 - 2.00, 4.03 1.86, 4.46 - 1.93 kg ve 45.8 - 19.7, 36.9 - 20.4, 41.1 - 19.0, 45.5 19.7 g bulunmuştur. Grupların günlük ve bir kg canlı ağırlık artışı için yem tüketimleri ise sırasıyla; 269.3, 271.0, 275.3, 274.0 g ve 8.210, 9.442, 9.177 ve 8.405 kg bulunmuştur. Hindilerin karkas randımanları erkek ve dişilerde gruplara göre sırasıyla; % 84.4, - 84.8, 86.5 - 86.4. 86 .5 - 90.7, 83.6 - 82.1 olarak saptanmıştır. Cinsiyet faktörünün etkisinin önemli (P < 0.01) bulunduğu araştırmada yem formunun besi performansı ve bazı karkas özelliklerine etki etmediği belirlenmiştir.
Entansif besiye alınan merinos erkek kuzularda zorunlu hareketin besi performansına ve karkas özelliklerine etkileri
(Uludağ Üniversitesi, 1993) Ak, İbrahim; Tuncel, Erdoğan; Koyuncu, Mehmet; Filya, İsmail; Tayar, Mustafa; Veteriner Fakültesi; Zootekni Bölümü
Araştırma, entansif besiye alman kuzulan yürütmenin, kuzuların besi performansı, et ve karkas kalitesine etkisini belirlemek amacıyla düzenlenmiştir. Araştırma, her birinde 30 baş Merinos erkek kuzu bulunan 2 gruptaki toplam 60 baş kuzuyla yürütülmüştür. Araştırmada, deneme grubundaki kuzular her gün 6 km yürütülürken, kontrol grubundaki kuzular kapalı bir yerde barındırılmıştır. 56 günlük besi dönemi sonunda her gruptan 10 baş kuzu kesilerek kuzularda yağlanma, et ve karkas kalitesi belirlenmeye çalışılmıştır. Besi süresince kuzulara ad libitum düzeyde kesif yem verilmiştir. Araştırma sonucunda, entansif besiye alınan kuzulan yürütme, besi süresince kuzuların canlı ağırlık artışı, yem tüketimi ve yemden yararlanma oranlarına olumsuz bir etkisi gözlenmemiştir. Ayrıca, deneme grubundaki kuzulardan daha az yağlı bir karkas elde edilirken, araştırmada but ağırlığı hariç diğer karkas özellikleri bakımından gruplar arasında önemli bir fark gözlenmemiştir. Yürütmenin, kuzularda vücut yağının belli bölgelerde birikimini azalttığı, buna karşın göz kasında yağlanma oranını önemli düzeyde artırdığı belirlenmiştir (P < 0.01 ).
Entansif ve yarı entansif besi uygulanan kıvırcık erkek kuzuların besi performanslarının karşılaştırılması
(Uludağ Üniversitesi, 1992) Akay, Veysel; Ak, İbrahim; Fen Bilimleri Enstitüsü; Zootekni Bölümü
Araştırma, entansif ve yan entansif besi uygulanan Kıvırcık erkek kuzuların besi performansın belirlenmesi amacıyla düzenlenmiştir. Araştırma her biri 10 baş kuzu içeren 2 grupla yürütülmüş ve deneme 56 gün sürmüştür. Kuzuların besi başlangıcındaki ortalama canlı ağırlıklar, günlük ortalama canlı ağırlık artışlar ve toplam canlı ağırlık artışlar sırasıyla; 19.9 + 0.69 - 19.1 0.38 kg 253.6 14.23 - 176.8 + 7.88 & ve 14.2 + 0.80 - 9.9 0.44 kg olarak bulunmuştur. Günlük ortalama kesif yem tüketimi ile her kg canlı ağırlık artışı için tüketilen ortalama kesif yem miktarına ilişkin değerler ise sırasıyla; 1.308-0.641 kg ve 5.758 - 3.627 kg olarak saptanmıştır. Besi sonu ortalama canlı ağırlıklar arasındaki fark ve besi süresince günlük ortalama canlı ağırlık artışlar bakınından gruplar arasındaki fark istatistik olarak önemli bulunmuştur.
Erken sütten kesilerek entansif besiye alınan ve kaşak besi uygulanan kuzuların besi performansı üzerinde çiftçi koşullarında bir araştırma
(Uludağ Üniversitesi, 1987) Karabulut, Ali; Ak, İbrahim; Ziraat Fakültesi; Zootekni Bölümü
Bu araştırma, yetiştirici koşullarında 6-7 haftalık yaşta sütten kesilerek besiye alınan ve kaşak besi uygulanan Merinos X Kıvırcık melezi erkek ve dişi kuzuların besi performansını saptamak amacıyla düzenlenmiştir. Araştırma 97 baş erkek ve 103 baş dişi olmak üzere toplam 200 baş kuzuyla yürütülmüş olup, besi 60 gün sürmüştür. Kuzular 100'er başlık 2 gruba ayrılarak dişi-erkek bir arada besiye alınmış ve 1. gruptaki kuzular sütten kesimden hemen sonra besiye alınırken , 2. gruptaki kuzular besi süresince analarını emmişler ve çiftlikte uygulanan geleneksel kaşak yöntemle beslenmişlerdir. Erken sütten kesilen kuzular sadece kesit yemle beslenirken kaşak besiye alınanlara ayrıca yonca kuruotu verilmiştir. Besi süresince tüm gruplar ad libitum yemlenmiştir. Her iki gruptaki erkek-dişi kuzuların standardize edilmiş besi başı canlı ağırlığı 15.1 kg, 60 günlük besi süresince toplam ağırlık artışı; 19.5 - 15.1 kg; 19.7 - 16.4 kg ve besi süresince günlük ortalama canlı ağırlık artışı; 324.7 - 252.3 g ; 328.4-274.0 g olarak saptanmış olup, her iki gruptaki farklı cinsiyetteki kuzular arası farklılıklar istatistik önemli (P < 0.01) olduğu halde farklı besi yöntemi uygulanan gruplar arası farklılıklar ise önemsiz bulunmuştur. Deneme süresince grupların günlük ortalama yem tüketimi sırasıyla 0.910 ve 1.068 kg olarak saptanırken, gruplardaki erkek ve dişi kuzuların yemden yararlanma oranları sırasıyla 3.113-4.351 kg; ve 3.540-4.351 kg, 1 kg canlı ağırlık artışının maliyeti ise gruplara göre sırasıyla ; 490-650 TL., 517-625 TL. olarak bulunmuştur.
Etçi koyun ırkları ile Merinos melezi (F1) kuzuların besi performanslarının belirlenmesi
(Uludağ Üniversitesi, 1995) Akgündüz, Vedat; Filya, İsmail; Ak, İbrahim; Karabulut, Ali; Koyuncu, Mehmet; Ziraat Fakültesi; Zootekni Bölümü
Bu araştırma, Merinos ve Merinosların etçi koyun ırklarıyla melezlenmesi sonucu elde edilen melez (F1) erkek kuzuların besi performansının belirlenmesi amacıyla düzenlenmiştir. Araştırma her birinde 12 baş erkek kuzu bulunan Merinos (M), Siyah Başlı Alman x Merinos (SBA x M), Dorset Down x Merinos (DD x M) ve Hampshire Down x Merinos (HD x M) melezi (Fİ) toplam 48 baş kuzu ile yürütülmüştür. Deneme toplam 70 gün sürmüştür. Kuzuların besi başlangıç ağırlığı, besi sonu ağırlığı, besi süresince günlük ortalama canlı ağırlık artışı, günlük ortalama yem tüketimi, yemden yararlanma oranı ve 1 kg canlı ağırlık artışının yem tüketimi açısından maliyeti sırasıyla;. 16.63 ± 0.375, 16.64 ± 0.519, 16.58 ± 0.480 ve 16.54 ±0.434 kg.; 38.12 ± 0.798, 40.73 ± 1.354, 41.71 + 0.973 ve 40.09 ±0.880 kg.; 307.79 ± 9.152, 335.39 ± 15.506,358.93 ± 9.277 ve 333.75 ± 7.632 g: 1446.30, 1360 65, 1371.43 ve 1271.43 g.; 4 699, 4.057, 3.821 ve 3.810 kg; 4370.1, 3773.0, 3553.5 ve 3543.3 TL olarak belirlenmiştir. Araştırma sonucunda, melez (F1) kuzuların canlı ağırlık artışının Merinos kuzulardan önemli derecede yüksek olduğu belirlenmiştir (p<0.05 ve p<0.01).
Güz döneminde besiye alınan hindilerde askorbik asit uygulamasının besi performansı ve bazı karkas özelliklerine etkileri
(Uludağ Üniversitesi, 2003) Değirmencioğlu, Taşkın; Ak, İbrahim; Ziraat Fakültesi; Zootekni Bölümü
Bu araştırma, entansif besi uygulanan ve kışın besiye alınan Amerikan Bronz x Betina melezi erkek hindilerin rasyonlarına 0, 50, 100 ve 150 mg / kg askorbik asit katmanın hindilerin besi performansı ve bazı kesim özelliklerine etkilerini belirlemek amacıyla düzenlenmiştir. Besi 140 adet hindiyle 4 grupta ve 84 gün süreyle yürütülmüştür. Hindiler 2900 kcal/kg ME ve % 14.90 ham protein içeren pelet formdaki rasyonla ad libitum olarak yemlenmişlerdir. Araştırma sonucunda,hindi besi rasyonlarına askorbik asit katmanın hindilerde canlı ağrılık artışı, yem tüketimi, yemden yararlanma oranı, kesimhane ağırlığı, karkas ağırlığı ve abdominal yağlanma üzerine önemli etki yapmadığı saptanmıştır.
Hindi besi rasyonlarında mısır yerine sorgumun enerji kaynağı olarak kullanılma olanakları
(Uludağ Üniversitesi, 1996) Dosay, Mine; Ak, İbrahim; Ziraat Fakültesi; Zootekni Bölümü
Araştırma, hindi besi rasyonlarında enerji kaynağı olarak mısır yerine sorgumun kullanılma olanaklarını belirlemek amacıyla düzenlenmiştir. Araştırmada, mısır yerine% O, 25, 50, 75 ve 100 oranında sorgum katılan besi rasyonlarzyla hindiler 5 grupta ve 84 gün süreyle besiye alınmışlardır. Beside grup yem/emesi uygulanmış ve araştırma 11-12 haftalık yaştaki 200 adet Amerikan bronz ırkı erkek hindiyle yürütülmüştü r. Besi sonunda hindiler kesilerek besi rasyonlarında mısır yerine sorgum kullanmanın bazı kesim ve karkas özellikleri ile deri rengine etkileri belirlenmeye çalışılmıştır. Araştırmada hindilerin besi süresince günlük ortalama canlı ağırlık artışı, günlük ortalama ve 1 kg canlı ağırlık artışı için yem tüketimleri, kesimhane ağırlğı, sıcak karkas ağırlığı ve karkas randımanı gruplara göre sırasıyla; 69.5, 65.2, 64. 9, 65.0 ve 66.0 g; 360.4, 355.3, 360.3, 348.5 ve 374.4 g; 5.18, 5.45, 5.55, 5.36 ve 5.59 kg; 9.62, 9.30, 9.26, 9.47 ve 9.26 kg; 7.50, 7.30, 7.15, 7.33 ve 7. 19 kg; % 77.95, 78.500, 77.13, 77.42 ve 77.72 olarak bulunmuştur. Araştırma sonucunda hindi besi rasyonlarında fiyatı uygun olduğu takdirde mısırın bir kısmı veya tamamı yerine sorgumun başarıyla kullanılabileceği sonucuna varılmıştır.
Hindi besi yemlerine enerji kaynağı olarak bitkisel ve hayvansal yağ katmanın besi performans ve karkas özelliklerine etkileri
(Uludağ Üniversitesi, 1991) Ak, İbrahim; Karabulut, Ali; Tuncel, Erdoğan; Filya, İsmail; Ziraat Fakültesi; Zootekni Bölümü
Araştırma, entansif besi uygulanan Betina ırkı erkek hindilerin rasyonlarına enerji kaynağı olarak % 3-6 oranında bitkisel veya hayvansal yağ katmanının hindilerin besi performansı ve karkas özelliklerine etkisini belirlemek amacıyla düzenlenmiştir. Besi 200 adet erkek hindiyle 4 grupta yürütülmüş ve 96 gün sürmüştür. Bindiler sırasıyla; % 3-6 hayvansal ve % 3-6 bitkisel yağ içeren, protein ve enerji içeriği eş olan pelet fondaki rasyonlarla beslenmişlerdir. Bindilerin besi başlangıç ağırlık/an; 1.96, 1.99, 1.96 ve 2.03 kg, besi sonu ağırlık/an; 8.45, 9.06, 8.82. ve 9.36 kg, besi süresince günlük ortalama canlı ağırlık artışı ise gruplara göre sırasıyla; 67.85, 73.81, 71.38 ve 76.46 g olarak saptanmıştır. Bindilerin besi süresince günlük ortalama yem tüketimleri; 340.4, 349.5, 328.6 ve 345.5 g, I kg canlı ağırlık artışı için yem tüketimi ise; 5.017, 4.735, 4.604 ve 4.519 kg olarak saptanmıştır. Araştırma sonucunda hindi besi rasyonlarına enerji kaynağı olarak katılan yağın kaynağından çok oranının besi performansını önemli düzeyde etkilediği ve rasyonun yağ düzeyindeki artışın hindilerde abdominal yağlanmayı artırdığı saptanmıştır. Bununla birlikte, rasyona katılan yağ düzeyindeki artışın hindilerde canlı ağırlık artışı ve yemden yararlanmayı artırdığı belirlenmiştir.
Izgara üstünde ve yerde barındırılan merinos kuzularında ad libitum ve kısıntılı yemlemenin besi performansına etkileri
(Uludağ Üniversitesi, 1987) Okuyan, M. Rifat; Ak, İbrahim; Ziraat Fakültesi; Zootekni Bölümü
Bu araştırma, ızgara üstünde ve yerde barındırılan Merinos kuzularını ad libitum ve kısıntılı yemlemenin besi performansı, yem tüketimi ve besi maliyeti üzerine etkisini saptamak amacıyla düzenlenmiştir. 14-15 haftalık yaştaki 100 baş Merinos kuzu 4 gruba ayrılmış olup, gruplardan ikisi yerde altlıklı olarak, diğer 2 grup ise tahta ızgara üzerinde altlıksız olarak barındırılmıştır. Denemede tek tip rasyon kullanılmış olup sindirim bozukluklarına engel olmak amacıyla I00 gün baş düzeyinde kuru ot verilmiştir. lzgara üstünde ve yerdeki iki gruptan birisi ad libitum, diğeri ise bunların tükettiğinin % 20 eksiği kesif yemle yemlenmiştir. Izgara üzerinde ad libitum ve kısıntılı yerde ad libitum ve kısıntılı yemlenen gruplarda beşi başlangıç ağırlığı sırasıyla 20.8 ± 0.48, 20.4 ± 0.34, 20.6 ± 0.34, 19.9 ± 0.35 kg; 70 günlük besi sonunda sağlanan toplam ağırlık artışları 15.9 ± 0.65, 13.9 ± 0.58, 14.8 ± 0.58, 13.8 ± 0.64 kg olarak saptanmıştır. Deneme süresince günlük ortalama canlı ağırlık artışları sırasıyla 227.3 ± 9.25, 199.0 ± 8.31, 212.0 ± 8.22, 197.1 ± 9.12 g ve 1 kg canlı ağırlık artışı için tüketilen yem miktarı 5.622, 5.015, 5.580, 4.905; 1 kg canlı ağırlığın maliyeti ise 464.27 TL., 464.01 TL, . 460.50 TL ve 459.71 TL olarak bulunmuştur. Yapılan istatistik analiz sonucunda sadece ızgara üzerinde ad libitum yemlenen grubun canlı ağırlığı, kısıntılı yemlenen diğer iki gruptan istatistik önemli bulunmuş (P < 0.05) olup, bu farklılığa besleme yönteminin etki ettiği anlaşılmıştır.
Karma yem teknolojisindeki gelişmelerin karma yem kalitesine ve yem değerine etkileri
(Bursa Uludağ Üniversitesi, 2018-04-17) Akbay, Kadir Cem; Ak, İbrahim; Ziraat Fakültesi; Zootekni Bölümü; 0000-0003-3903-8690; 0000-0003-1691-5996
Karma yeme ait ilk örnekler 19. yüzyılın sonlarına doğru ortaya çıkmıştır. Karma yem üretiminde asıl gelişme ise 20. yüzyılın ikinci yarısında olmuştur. Bu gelişmedeki en önemli payın farklı bilim dallarında ortaya çıkan gelişmeler ve bunların ortaya çıkarmış olduğu ortak etkiye ait olduğu söylenebilir. Karma yem fabrikalarında karmaya girecek ham maddelerin fabrikaya alımından ambalajlanmasına kadar geçen süreçte birçok farklı işlem uygulanmaktadır. Söz konusu işlemlerin her birinde önemli teknolojik gelişmeler yaşanmıştır. Fakat karma yemin üretilmesindeki en önemli işlemler olan öğütme, karıştırma ve yeme form (toz, pelet veya granül form) verilmesindeki teknolojik gelişmeler hayvan besleme açısından en olumlu etkiyi yaratan gelişmelerdir. Teknolojik gelişmeler ile birlikte karma yemlerin yem değerleri de önemli bir gelişim göstermiştir. Bu derlemede karma yem üretiminde yaşanan teknolojik gelişmelerin hayvan besleme açısından bir değerlendirmesi yapılmıştır.
Küfler, küf toksinleri ve kanatlı kümes hayvanlarının beslenmesi
(Uludağ Üniversitesi, 1993) Kundakçı, Akif; Ak, İbrahim; Ziraat Fakültesi; Zootekni Bölümü
Küfler, genellikle bitki ve hayvan dokuları üzerinde yaşayan ve bunlara tozlu, lifli bir görünüş veren saprofit karakterli mantarlara verilen bir grup adıdır. Küfler, yemlere topraktan, havadan, depolardan, hasat, taşıma ve işleme sırasında bulaşmakta ve uygun koşullarda hızla gelişip çoğalmaktadırlar. Küflerin zararlı etkilerini sürdürmeleri çevre koşullarına bağlıdır ve insan veya hayvanlarda doğrudan ve ikincil metabolitleri olan mikatoksinler yoluyla hastalıklara veya verim azalmalarına neden olurlar. Küfler ve küf toksinleri kümes hayvanlarında gelişme bozukluklarına, canlı ağırlık kaybına ve yumurta veriminde düşme gibi oluşumlara neden olurlar. Yem ve yem hammaddelerinin küflerle bulaşmalarını önlemek olanaksızdır. Ancak, bunların gelişip çoğalmalarını önleyecek ortam koşulları oluşturularak zararlı etkilerinden kurtulmak mümkündür.
Kuzularda yoğun yem formunun besi performansına etkileri
(Uludağ Üniversitesi, 1997) Akgündüz, Vedat; Filya, İsmail; Ak, İbrahim; Bölüktepe, Selçuk; Ziraat Fakültesi; Zootekni Bölümü
Bu araştırma, entansif besi uygulanan Merinos erkek kuzularda yem formunun besi performansına, rumen ve kan pH düzeyine etkilerini belirlemek amacıyla düzenlenmiştir. Kuzular % 15.5 ham protein, 2720 Kcal/kg ÇE içeren dane, toz, granül ve pelet formdaki yoğun yem karmalarıyla ad libitum yemlenmişlerdir. Sindirim bozukluklarının önlenmesi için kuzulara 100 g/baş düzeyinde yonca kuru otu verilmiştir. Araştırma. her grupta 12 baş sütten kesilmiş Merinos erkek kuzu bulunan 4 gurupla yürütülmüş ve besi 56 gün sürmüştür. Araştırmada, kuzuların besi sonu ağırlığı, günlük ortalama canlı ağırlık artışı, günlük ortalama yem tüketimi ve yemden yararlanma oranı gruplarda sırasıyla; 39.0 ± 1.05, 39.0 ± 1.06, 39.0 ± 1.10 ve 38.4 ± 0.95 kg; 346 ± ll. 7, 350 ± 11.8, 349 ± 12.5 ve 334 ± 12.4 g; 1385 ± 35.6, 1362 ± 37.5, 1324 ± 56.3 ve 1360 ± 34.8 g; 4.1 ± 0.15, 3.9 ± 0.07, 3.8 ± 0.12 ve 4.1 ± 0.12 olarak belirlenmiştir. Araştırma sonucunda, entansif besi uygulanan kuzularda yem formunun kuzuların besi performansı ve kan pH düzeyine önemli bir etkisinin bulunmadığı, ancak toz, granül (P<0.05) ve pelet (P<0.01) yem formlarının rumen pH'sını önemli düzeyde düşürdüğü belirlenmiştir.
Malya kuzularında besi başlangıç ağırlığının besi performansına etkisi
(Uludağ Üniversitesi, 1985) Tuncel, Erdoğan; Yıldırım, Zekeriya; Ak, İbrahim; Ziraat Fakültesi; Zootekni Bölümü
Araştırma; intensif besi şartlarında canlı ağırlıkları dikkate alınarak 25'er başlık 3 gruba ayrılan Maya erkek kuzularının besi performansını saptayarak en uygun besi başlangıç ağırlığının belirlenmesi için yapılmıştır. Beside sindirim bozukluklarına engel olmak amacıyla 100 g/gün/baş düzeyinde buğday samanı ve ad libitum düzeyde de kesif yem verilmiştir. Besi başlangıç ağırlığı gruplarda sırasıyla; 25.6 ± 0.26, 21.8 ± 0.21 ve 17.6 ± 0.30 kg, 56 günlük besi süresince sağlanan toplam ağırlık artışları; 13.0 ± 0.33, 13.2 ± 0.31 ve 15.0 ± 0.28 kg, günlük canlı ağırlık artışları: 230.8 ± 1.41, 233.5 ± 1.45 ve 267.8 ± 1.19 g, günlük ortalama kesif yem tüketimi; 1.322, 1.361 ve 1.238 kg, 1 kg canlı ağırlık artışı için yem tüketimi ise; 5.847, 5.555 ve 4.526 kg olarak bulunmuştur. Besi süresince canlı ağırlık ve günlük ağırlık artışı bakımından yapılan istatistik analizde, 3. grubun diğer gruplardan olan farkı önemli bulunmuştur (p < 0.01).
Merinos erkek kuzularının konsantre yemle beslenmesi sonucu şekillenen böbrek ve mesane taşlarının patolojisi, biyokimyası ve sağıtımı konusunda bir araştırma
(Uludağ Üniversitesi, 1990) Ertürk, Erdoğan; Okuyan, M. Rifat; Tuncel, Erdoğan; Ak, İbrahim; Sönmez, Gürsel; Veteriner Fakültesi; Zootekni Bölümü
Bu araştırma kuzu buzağı besi yemi ile beslenen kuzularda, bazen böbrek ve ya sidik kesesinde idrar taşı şekillendiğinin kanıtlanması, bu oluşumun patolojisi, biyokimyası ve önlenmesi için planlanmış ve iki alt proje şeklinde yürütülmüştür. Bu kısımda, besiye alman kuzulara profilaktik olarak derialtı Vitamin-A enjeksiyonların, sularına eklenen (40 mg/litre) Potassium hydroksit ile idran alkalileştirmenin ayrı ayrı veya birlikte uygulandıktan sonra üç aylık deneme süresince, aralıklı kesimler sonucu saptanacak bazı kesim ve karkas özellikleri ile besi performansına etkileri üzerinde durulmuş ve elde edilen değerler, deneme grupları arasında karşılaştırılarak, istatistik önemleri ortaya konulmaya çalışılmıştır. Kuzular besi başlamadan önce 30'ar başlık 4 gruba ayrılmıştır. Birinci grup kontrol grubu olarak, yalnız pelet haldeki besi yemi ile beslenmiş ve normal artezyen suyu verilmiştir. İkinci gruptaki 30 baş kuzuya, ürolithiasis'ten konuma amacıyla besi süresince Vitamin-A enjeksiyonu ( 125.000 IU /15 gün, deri altına) üçüncü grubun içme suyuna, alkalileştirmek suretiyle koruma amacıyla Potassium hidroksil katılmış, dördüncü gruptaki 30 baş kuzu ise, hem Vitamin-A, hem de alkalizasyonu birlikte uygulanması için kullanılmıştır. Kuzular, besi süresince her dört hafta sonunda, her gruptan 10'ar baş kuzu kesilerek bazı kesim ve karkas özellikleri saptanmıştır. Deneme sonunda, geri kalan 10'ar baş kuzunun da kesilmesiyle araştırma üç ayda tamamlanmıştır. Besi performansın saptanmasına ek olarak patolojik, biyokimyasal, fizyolojik incelemeler için de kuzulardan gereken örnekler alınarak laboratuvar analizi yapılmıştır.
Yem formu ve partikül büyüklüğünün etlik piliçlerde sindirim kanalı gelişimi, besin madde sindirilebilirliği ve büyüme performansı üzerine etkileri
(Uludağ Üniversitesi, 2016-05-13) Sözcü, Arda; Ak, İbrahim
Etlik piliç yetiştiriciliğinde karlılığın maksimum seviyede sağlanması için üretim maliyetinin azaltılması büyük önem taşımaktadır. İşte bu noktada, başta yem formu ve partikül büyüklüğü olmak üzere besleme ile ilgili önemli konular ön plana çıkmaktadır. Son yıllarda yapılan çalışmalarda kanatlı hayvan beslemede pelet yem kullanımının performansı, sindirim kanalı gelişimini ve besin maddelerinin sindirilebilirliğini olumlu etkilediği belirlenmiştir. Pelet yemle besleme yem tüketimini teşvik etmekte, buna bağlı olarak yemden yararlanma değeri iyileştirmektedir. Pelet yem aynı zamanda, yemde kullanılan yem ham maddelerinin ayrışmasını ve yem saçımını engellemektedir. Diğer yandan, partikül büyüklüğünün artışı taşlık gelişimini teşvik ederken ince öğütme yem parçacıklarının sindirim kanalında sindirim enzimleri ile temas yüzeyini artırmaktadır. Bu derlemenin amacı, etlik piliçlerde yem formu ve partikül büyüklüğünün sindirim kanalı gelişimi, besin madde sindirilebilirliği ve büyüme performansı üzerine etkileri hakkında genel bir değerlendirme yapmaktır.

Browse

Browsing by BUU Author "Ak, İbrahim"