Uludağ Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi / Uludag University The Review of the Faculty of Theology
Permanent URI for this communityhttps://hdl.handle.net/11452/13345
Browse
Browsing by Department "Din Felsefesi Bölümü"
Now showing 1 - 5 of 5
- Results Per Page
- Sort Options
Item Basit delin sınırları içinde din(Uludağ Üniversitesi, 1998) Greisch, Jean; Özcan, Zeki; İlahiyat Fakültesi; Din Felsefesi BölümüBu makaledeki görüşler felsefe sahnesine büyük ölçüde hakim olan çağdaş din felsefesi anlayışlarından biriyle ilgilidir. Günümüz felsefesi yüzyılın başında Gotîlob Frege, Bertrand Russel ve Ludwig Wittgenstem’m, çalışmalarıyla öncülük ettikleri “lengüistik dönemeç”in (passmore) çeşitli etkilerine maruz kalmıştır. Bu dönemeçten yeni bir felsefe anlayışı, analitik felsefe doğmuştur. Bu felsefeyi “dil felsefesi” kavramıyla özdeşleştirmemeliyiz. Analitik felsefenin sonucunu din felsefesi açısından değerlendirmek istersek, her şeyden önce “analitik felsefe” teriminin çok çeşitli görüşleri içerdiğini hiç unutmamak gerekir? Problemimizle ilgili olarak, söz konusu “lengüistik dönemeç”i şimdilik, düşünülebilir alanı söylenebilirin analiziyle smırlamak diye tanımlayabiliriz.Item Din fenomenolojisi II(Uludağ Üniversitesi, 1992) Isambert, F. A.; Özcan, Zeki; İlahiyat Fakültesi; Din Felsefesi BölümüVan der Leeuw haklı olarak, sadece Husserl’in değil; bunun yanında, Brentano, Spranger ve Jaspers’in genel fenomenolojik düşüncelerinden yararla nıp, Chantepie de La Saussaye’ın projesini bütünüyle gerçekleştiren din fenomenologu olarak kabul edilebilir. Fakat din fenomenolojisi, R. Otto, C.J. Bleeker, K. Kerenyi, G. Dumezil, R. Caillois gibi şahısların, paralel veya birbirini izleyen çalışmalarıyla gelişip önem kazandı. Oysa, ileride göreceğimiz gibi, bu yazarlar arasında, birtakım farklar vardır; ama onların ortak görüşlerinin bulunduğunu da kolay kolay inkâr edemeyiz. Bu yazarların eserlerini okuyan kişi, onlarda feno menolojik yönelmenin ortak olduğunu; bu yönelişin ne bir epistemolojik düşün ceye ne de özgün bir metodolojiye dayanmadığını kolayca farkeder; bununla bir likte kendini, açıkça fenomenolojinin alanına girmeyen dinî olgulara belli bir yaklaşma tarzı karşısında bulur; Jourdain’in yaptığı gibi fenomenolojiyi bir üslûp meselesine dönüştürür.Item Emilio Betti’ye göre kesin bir bilim olarak hermenötik(Uludağ Üniversitesi, 1994) Grondin, Jean; Özcan, Zeki; İlahiyat Fakültesi; Din Felsefesi BölümüHeidegger öncesi Hermenötiğin genellikle bir insan bilimleri yöntemi olduğu düşünülür. Bu düşünce, XIX. yüzyılın sonuna kadar geri giderse de, insan bilimlerinin hermenötik metodolojisini sistematik biçimde hazırlayan kişi, gerçekten sadece Heidegger’den sonra ve onun ontolojik yorum anlayışına tepki olarak ortaya çıkan çağdaşı, İtalyan hukukçu Emilio Betti’dir (1890-1968). Bu yazıda, Fransa’da düşünceleri az tanınan Betti’nin, doğumunun yüzüncü yılı nedeniyle, hermenötik teorisiyle ilgili temel fikirleri ve bu teorinin sınırları anlatılacaktır. Bunun dışında ayrıca Betti ve Gadamer hermenötikleri arasındaki uyum belirtilecektir. Hukukçu Betti anlama paradigmasını filologun temaşam faaliyetinde bulduğu halde, formasyonu filoloji olan Gadamer, evrensel uygulama hermenötiğinin gelişmesi için hukukî modelden esinlenir.Item Genel ve teolojik hermenötikte söylem(Uludağ Üniversitesi, 1998) Özcan, Zeki; İlahiyat Fakültesi; Din Felsefesi BölümüHermenötiğin merkezî kavramlarından biri söylemdir. Dil yetisine sahip insanın anlatmak ve iletişim kurmak amacıyla kullandığı söylemin yazıyla ilişkisi, yazıya geçen söylemin değişikliğe uğrayıp uğramadığı, sınırları ve çeşitleri gibi konular bu makale çerçevesinde incelenmeye çalışılacaktır.Item Teolojik önermelere analitik yaklaşım(Uludağ Üniversitesi, 1994) Jacques, Francis; Özcan, Zeki; İlahiyat Fakültesi; Din Felsefesi BölümüAnlamlılık ve geçerlilik: Temel bir sorun. Felsefede analitik akım: Objeden metoda; Analitik yaklaşım programının inkişafı; Bir çıkmaz sokak: Doğrulayıcı analiz. Dil oyunlarının işlevsel analizi: Teolojik önermelere karşı daha olumlu bir tutum; Bütüncül bir analitik yaklaşıma doğru; Bir örnek: Dinî inançların önermeleri; Teolojide gönderme; Tanrı ya da şahıs statüsündeki gönderge; Analitik yaklaşımdan din felsefesine.