2002 Cilt 2 Sayı 3

Permanent URI for this collectionhttps://hdl.handle.net/11452/15653

Browse

collection.page.browse.recent.head

Now showing 1 - 4 of 4
  • Item
    Arılar ve doğa
    (Uludağ Üniversitesi, 2002) Özberk, Hikmet
    Dünyada 25.000, ülkemizde 2000’e yakın türü bulunan arılar, yabancı döllenmeye gereksinim duyan kültür ve yabani bitkilerde tozlaşmayı gerçekleştirerek çok büyük yararlar sağlarlar. Özellikle, doğada biyolojik çeşitliliğin devamında elzem olan bu böcek türleri çok büyük tehdit altındadırlar. Bazıları ”tehlike sınırında” türler durumuna düşmüşlerdir
  • Item
    Ulaşılması zor olan yerlerden bal arısı kolonilerinin alınması
    (Uludağ Üniversitesi, 2002) Oskay, Devrim
    Ulaşılması zor olan yerlerden yabani bal arısı kolonilerini, bal arılarının davranış biyolojisinden faydalanarak modern kovanlara aktarabiliriz. Tecrübelerimize dayanarak daha önce yayınlanmış metod üzerinde değişiklikler öneriyoruz.
  • Item
    Genetic diversity ın Turkish honey bees
    (Uludağ Üniversitesi, 2002) Smith, Deborah R.
    Apis mellifera shows geographic variation in morphology and in genetic characteristics. Allozyme polymoprhisms and mitochondrial DNA variation are particularly useful tools for the study of genetic and geographic variation in honey bees. Mitochondrial DNA (mtDNA) variation reveals four lineages of bees: West European, East European, African and a newly recognized Middle Eastern lineage. In Turkey, mtDNA study shows that A. m. anatoliaca and A. m. caucasica belong to the East European group. Approximately 86% of sample colonies of A. m. anatoliaca in Thrace share genetic traits with A. m. carnica. A. m. caucasica mtDNA was found in 77% of colonies examined near the Georgian border, 29% of sample colonies in Erzurum, and 25% of sample colonies from Muş, Bitlis and Van. Samples from Hatay showed that 57% had mtDNA belonging to the Middle Eastern group. These are believed to represent A. m. syriaca. Allozyme variation also exists among Turkish populations, but a high frequency of Mdh1100 is characteristic of all populations examined. There is still much to learn about genetic variation among Turkish honey bees, but much variation may be lost due to migratory beekeeping, large scale queen production from limited stocks and distributing them to all over the country.
  • Item
    Bursa piyasasında satılan ve Uludağ ile Karacabey yörelerine ait olduğu belirtilen polenlerin mikroskobik analizi
    (Uludağ Üniversitesi, 2002) Sabuncu, İpek; Bıçakçı, Adem; Tatlıdil, Sevcan; Malyer, Hulusi; Uludağ Üniversitesi/Fen Edebiyat Fakültesi/Biyoloji Bölümü.
    Bu çalışmada, Bursa piyasasında satılan Uludağ ve Karacabey bölgelerine ait olduğu saptanan polen örnekleri satın alınmıştır. Polen granülleri renk skalasına göre ayrılmış ve her renkten Wodehouse yöntemine göre preparat hazırlanmıştır. Hazırlanan 56 preparattan 13’ü familya, 1’i alt familya ve 12’si cins seviyesinde olmak üzere toplam 26 takson teşhis edilmiştir. Bu taksonların 14’ü dominant olarak saptanmıştır. Cistaceae’den, Cistus spp, Campanulaceae’den Campanula spp., Boraginaceae’den Echium spp. ile Brassicaceae ve Rosaceae familyalarına ait taksonların polenleri her iki örnekte de dominant olan taksonlardır.