Konstriktif perikarditlerin tanı ve tedavisi

Abstract

8 yıl içerisinde perikardit tanısı korıan 46 olgu retrospektif olarak incelendi. Bu olgulardan 25'inde konstriksiyon saptandı ve perikardiektomi yapıldı. Kontraksiyona neden olarak 12 olguda idiyopatik, 10 olguda tüberküloz, 2 olgu romafizmal ve 1 olguda stafilokoksik perikardit saptandı. Semptom ve bulguların yeterli olmadığı olgularda tanı için en önemli kriter perikard konstrüksiyonunun olabileceğinin düşünülmesidir. Tanıkoymada güçlük olan olgularda Ekokardiografi, kalp kateterizasyonu ve özellikle kompüterize tomografinin çok yararlı sonuçlar verdiği gözlendi. Konstriktif perikarditlerde perikardiektominin tek ve etkin tedavi olduğu ve özellikle tüberküloza bağlı gelişen perikard konstrüksiyonlarında erken cerrahi girişimin morbidite ve mortaliteyi azaltmada önemli olduğu belirlendi.

46 cases with diagnosis of pericarditis for a period of 8 years have been evaluated retrospectively. In 25 of these cases constriction was determined and pericardiectomy was performed. Pericardial constriction was due to tbe in 10 cases rheumatic in 2 and staphylococcic pericarditis in 1 and idiopathic in 12. In cases where symptoms and findings are insufficient the most sigrıificant criteria for diagnosis is to be suspicious from the existence of constrictive pericarditis. In cases where diagnosis is difficult, echocardiography, cardiac catheterization and especially computerized tomography prove to be very beneficial. It was determined that pericardiectomy is the only and most effective treatment in constrictive pericarditis and decreases the morbidity and mortality if performed early, especially in cases due to tuberculosis.