Edward W. Said’in Şarkiyatçılık düşüncesinin felsefî arkaplanı

Abstract

Edward Said’e göre, Şarkiyatçılık, Doğu ve Batı arasında yapılan, ontolojik ve epistemolojik ayırıma dayalı bir düşünme şeklidir. Sözkonusu düalist ayırımlar ise kökenlerini, birçok postyapısalcı düşünürün de ifade ettiği üzere, Batı metafizik geleneğinde bulmakta ve bir güç ilişkileri nosyonunu muhtevasında barındırmaktadır. Edward Said’in de, Şarkiyatçılığı, geçmişte olduğu gibi şimdi de, düalist ayrımlar ekseninde işleyen ve nihayetinde Batı’nın Doğu üzerinde egemen olma stratejilerine işaret eden bir düşünme şekli olarak tanımlaması bundan dolayıdır.

According to Edward Said, Orientalism is a kind of thought depending upon ontological and epistemological dinstiction made between East and West. These dualistic distinctions, as most of poststructuralist thinkers stated, are rooted from Western metaphysical tradition and contain of a notion of power relationships. Because of this, Edward Said defines orientalism –not only in the past but also today- as a kind of thought which works as to dualistic dinstictions and in the end, points out the strategies of West which aim at dominating East