Karıniçi yapışıklıkların önlenmesinde metilprednizolonun farklı dozlarının etkinliğinin incelenmesi

Abstract

To assess the effectiveness of different doses of methylprednisolone on preventing intraabdominal adhesions established experimentally in rats.

METHODS

Forty female Wistar rats were divided into four groups: high-dose steroid (16 mg/kg), low-dose steroid (10 mg/kg), serum physiologic, and control. Following median laparotomy and procedure for adhesion formation in all rats, 16 mg/kg methylprednisolone (high-dose steroid group), 10 mg/kg methylprednisolone (low-dose steroid group), or serum physiologic (serum physiologic group) was administered into the intraperitoneal space, topically. No additional procedure was applied to rats in Group 4 (Control). All rats were sacrificed on day 15 postoperatively, and intraperitoneal adhesions were assessed according to Linsky's scale.

RESULTS

No significant differences were determined between the groups with respect to severity (p=0.867), degree (p=0.919), extent (p=0.876), and general scores (p=0.574) of adhesion formation. Wound infection rates were also similar in the four groups (p>0.05).

CONCLUSION

There was no difference in the effectiveness of different methylprednisolone doses, administered topically, in preventing intraabdominal adhesion formation, and furthermore, steroids do not prevent intraabdominal adhesion development.Sıçanlarda deneysel olarak oluşturulan karıniçi yapışıklıkların önlenmesinde topikal olarak uygulanan metilprednizolonun farklı dozlarının etkinliği değerlendirildi. GEREÇ-YÖNTEM: Çalışmada 40 adet dişi Wistar cinsi sıçan kullanıldı. Sıçanlar, yüksek doz steroid, düşük doz steroid, serum fizyolojik ve kontrol grubu olmak üzere dört gruba ayrıldı. Tüm sıçanlara yapılan median laparotomi ve yapışıklık oluşturulmasını takiben yüksek doz steroid uygulanan sıçan grubuna 16 mg/kg, düşük doz steroid grubuna 10 mg/kg metilprednizolon, serum fizyolojik grubuna da serum fizyolojik topikal olarak periton içine uygulandı. Son gruba ise ek bir uygulama yapılmadı. Sıçanlar 15. gün öldürüldü, karıniçi yapışıklıklar Linsky skalasına göre değerlendirildi. BULGULAR: Gruplar arasında yapışıklık şiddeti (p=0,867), yapışıklık derecesi (p=0,919), katılım yüzdesi (p=0,876) ve toplam skor (p=0,574) puanları açısından karşılaştırma yapıldığında istatistiksel bir fark bulunmadı. Yara enfeksiyonu açısından da anlamlı bir fark yoktu (p>0,05). SONUÇ: Topikal olarak uygulanan metilprednizolonun farklı dozlarının, karıniçi yapışıklıkların önlenmesindeki etkinlikleri arasında anlamlı fark bulunmadığı gibi, yapışıklıkların azaltılması üzerine de bir etkisi yoktur.