Sağlık Bilimleri Doktora Tezleri / PhD Dissertations

Permanent URI for this collectionhttps://hdl.handle.net/11452/25

Browse

Browsing by Department "Farmakoloji ve Toksikoloji (Veterinerlik) Ana Bilim Dalı"

Filter results by typing the first few letters
Now showing 1 - 2 of 2
  • Thumbnail Image
    Item
    Bursa yöresinde yetişen önemli zehirli bitkilerin toksikolojik özellikleri
    (Uludağ Üniversitesi, 1990) Yılmaz, Orhan; Ceylan, Selahattin; Sağlık Bilimleri Enstitüsü; Farmakoloji ve Toksikoloji (Veterinerlik) Ana Bilim Dalı
    Bu araştırmada, Bursa yöresindeki ilçe, bucak ve köylerin çevresinde yetişen zehirli bitkilerin belirlen mesi amacıyla 1388-1385 yıllarını kapsayan iki yıllık bir tarama yapıldı» Bitki türleri botaniksel alarak be lirlendi ve yörede yetişen zehirli bitkilerin yayılışını gösteren bir harita hazırlandı. Saha araştırmalarına ek olarak, bazı zehirli bitki örnekleri üzerinde toksikaio jik muayeneler gerçekleştirildi. Saha çalışmasının sanuçlarına göre Datura stramo nium. Hypericum perforatum. Sorghum halepensa. Pepaver rhoeas, Xanthium strumarium ve euphorbia türlerinin yörede yaygın zehirli bitkiler olduğu bulundu. Bursa-Arabayatağı Köyü, Orhaneli-Çöreler Köyü ve Bursa-Görükle Bucağı 'ndan toplanan Datura stramonium numune lerinin yapra klarındaki tuta! alkaloit içeriği, sı rasıyla % D. 246, % D.2D3 ve % 0.210 olarak saptandı- Hycscyemus yapraklarının alkaloit düzeyi Bursa Kayapa Köyünden alınan numunelerde % 0.251 ve İnegöl-Süpürtü Koyundan alınan numunelerde % 0.135 olarak bulundu. Bursa- Fidyekızık Köyünden toplanan Digitalis ferruginea yaprak- larındaki digitoksin miktarı ise % 0.0^06 dır.Bursa-f id yekızık köyünden elde edilen quercus türlerinin palamut ve mazılarındaki total fendik maddeler. Quercus petraeas da % 30 Quercus pubescens!de % 3.375 ve Quercus robur subsp. robur ' da % 3.725 olarak hesaplandı.farelerde- kuru yaprak üzerinden ağız yoluyla LD,-n dozları Da tura stramonium (Bursa-Arabayatağı Köyü) için 280 g/kg,, Hyoscya mus niger ( İnegöl-Süpürtü Köyü) için 363 g/kg. Digitalis ferrugines (Bursa-Fidyekızık Köyü) için 13.575 g/kg; Cionu- ra erecta (Bursa-Vakıf köy ) için 9.825 g/kg ve Helleborus orientalis kökleri ( Yenişenir-Mecidiye Köyü) için 19.133 g/kg olarak belirlenmiştir. Helleborua köklerinin aynı yer den alınan örneklerinin farelerdeki deri altı LD50 dozu, 1.108 g/kg vücut ağırlığıdır. Bursa-Karapınar Köyünden toplanan Sapcnaria offi cinalis yapraklarının % 0.1 lik dakoksiyonunun köpürme indisi 166.66 olarak hesaplanmıştır ve aynı numunenin % 1' lik dekoksiyonunun hemolitik indisi ise 400!dür. Üç gün boyunca ağırlıklarının % C. 5 ! i miktarlarda Saponaria offi cinalis yedirilen tavşanlarda hiperkromik anemi ortaya çıkmıştır. Yukarıdaki bulgulara ek olarak Bursa Yöresinde ye tişen Datura stramonium, Hyoscyamus niger. Digitalis farru ginea, Helleborus crientalis, Senecic aquatious subsp. erraticus ve Melilotus offioinaiisin etken maddelari in ce tabaka ve kağıt kromatcgrsf isi ile analiz edildi.
  • Thumbnail Image
    Item
    Dirençli escherichia coli eliminasyonu için yeni antimikrobiyal kombinasyonların araştırılması
    (Uludağ Üniversitesi, 2018-03-15) Şahintürk, Pınar; Cengiz, Murat; Sağlık Bilimleri Enstitüsü; Farmakoloji ve Toksikoloji (Veterinerlik) Ana Bilim Dalı; Farmakoloji Bilim Dalı
    Bu çalışma, Escherichia coli (E. coli)'de direnç gelişiminin önlenmesi için yeni antimikrobiyal kombinasyonların araştırılması ve farmakodinamik (PD) etkinliklerinin değerlendirilmesi amacıyla gerçekleştirilmiştir. Bu kapsamda, kombinasyon terapisinin etkinliğini arttırmak için, öncelikle florokinolon direnci ve çoklu ilaç direncinin (MDR) fenotipik ve moleküler karakterizasyonuna odaklanılmıştır. Sağlıklı ve hasta hayvanlardan toplanan 25 izolat ve 2 kontrol suşu (E. coli ATCC 25922 ve E. coli AG100) kullanıldı. İzolatların direnç profili, 19 bileşik kullanılarak mikrodilüsyon yöntemi ile belirlendi. MDR'ın moleküler karakterizasyonu için kinolon direnci belirleyici bölge (QRDR) mutasyonları ile plazmid aracılı kinolon direnç (PMQR) genleri tespit edildi ve geri çıkartım pompası etkinliği değerlendirildi. Antimikrobiyal bileşikler arasındaki etkileşimin belirlenmesi için checkerboard yöntemi ile zamana bağlı doz-yanıt deneyleri ve etkin bulunan kombinasyonların FD parametrelerinin belirlenmesi için ise minimum bakterisidal konsantrasyon (MBK), mutant önleyici konsantrasyon (MÖK), post antibiyotik etki (PAE) ve post antibiyotik sub-MİK etki (PA-SME) testleri kullanıldı. E. coli izolatlarında %66 düzeyde florokinolon direnci, %88 düzeyde ise MDR fenotipi belirlendi. E. coli'de florokinolon direncinden gyrA ve parC genlerindeki mutasyonların ve oqxB geninin, MDR'dan ise MDR ile ilişkilendirilen genlerdeki ekspresyon değişikliklerinin sorumlu olduğu tespit edildi. Direnç mekanizmalarının, antimikrobiyal bileşiklerin MİK, MBK ve MÖK düzeylerinde artışa neden olduğu ancak, antimikrobiyal bileşikler arasındaki sinerjizmanın ve PAE ile PA-SME sürelerinin direnç mekanizmalarından bağımsız olduğu belirlendi. Seftiofur+danofloksasin (%100), seftiofur+gentamisin (%100), seftriakson+kolistin (%66) ve danofloksasin+kolistin (%66) kombinasyonlarının, MDR E. coli'ye karşı sinerjistik etkili olduğu ve kombinasyon terapisinin, monoterapiye göre MBK ile MÖK açısından avantaj sağladığı tespit edildi. MBK, MÖK ve PAE ile PA-SME süreleri dikkate alınarak daha düşük konsantrasyonlarda, daha uzun aralıklarla uygulandığında bile etkin olan kombinasyonların, E. coli'de direnç gelişimini yüksek düzeyde önleme potansiyeline sahip olduğu belirlendi.